Listy O - Zmartwychwstańcy

czym rychlej stanęli w kraju i zajęli się wychowaniem, z tym dodatkiem,
że Księżna rada by była powierzyć nam swoje własne dorastające
dziecko. To dziecko zapewne już dorosło i być może, że już nie
potrzebuje naszej pomocy. Bądź co bądź pragnienie ówczesne Księżnej
wcale nie minęło i z tego, co mi pisze pani Rzewuska, chęć pomożenia
nam, zdaje mi się owszem bardzo żywa i stanowcza i taka,
jaką tylko jeden Pan Bóg natchnąć może. Składamy za to Panu Bogu
naprzód serdeczne dzięki, składamy następnie i przezacnej Księżnie
najszczersze podziękowanie. Jeżeli Pan Bóg tę rzecz zaczął, Pan Bóg
ją także i dokona, zachowa w duszy Księżnej to, co w nią natchnął
i pobłogosławi spełnieniu dobrych zamiarów i chęci, a wtedy wspólnie
i łaskawej Księżnie i nam, będzie to nad wszystko najmilszym,
że we wszystkim będziemy widzieli rękę Bożą, Jego łaskę i działanie
miłosierne.
Co do mnie jestem na rozkazy Księżnej i gotów jestem odpowiedzieć
na wszystkie Jej pytania, uwagi, przedstawienia. Na niektóre
punkty dała już sama pani Rzewuska objaśnienia, leżące w naturze
rzeczy. Ale w tym porozumieniu naszym z łaskawą Księżną
będzie wielkim ułatwieniem to, że mamy tam już na miejscu w Galicji
jednego z Ojców, który posiada całe nasze zaufanie i jest nawet
członkiem Rady Głównej naszego Zgromadzenia, a któremu powierzone
jest całe staranie w przyprowadzeniu do skutku naszego osiedlenia
się w Galicji. Jest to Ojciec Walery Przewłocki tymczasowy
kapelan przy siostrach naszych Niepokalanego Poczęcia w Jazłowcu,
bawiący obecnie w Jarosławiu koło Przemyśla. Niechaj łaskawa
Księżna raczy bez zwłoki się przede mną ze swymi zamiarami otworzyć
i objawić swoje życzenie, a ja odpowiednio polecę Ojcu Przewłockiemu,
co się pokaże potrzebnym na razie, a nawet w danym
przypadku udać się do Lwowa, by się osobiście z zacną Księżną porozumieć
we wszystkim. Ks[iężn]a tam dzisiaj przestaje.
Polecam w modlitwie Panu Bogu gorąco te nowo zawiązujące
się stosunki i będę bardzo się modlił, aby całe się obróciły na chwałę
Bożą i na pożytek bliźniego; łaskawą zaś Księżnę nie przestanę
83