Listy O - Zmartwychwstańcy

A dlaczego? Bo nie chcesz znieść chwili goryczy, chwili przykrości
i ofiarować jej miłośnie Panu Bogu! Łatwo to powiedzieć w takim
buncie: nie jestem powołany! Ale jakaż racja? To, że nie umiesz i nie
chcesz znieść przykrości. Módl się, ofiaruj się, a zniesiesz wszystko,
a tymczasem, to nie racja. Łatwo powiedzieć: opuszczę Zgromadzenie!
Ale, co byś powiedział o dziecku, które Ojciec mniej może
łaskawie łajał, a ono mu rzekło: nie chcę Ciebie, porzucę dom i pójdę
do lasu! Rozumujesz, drogi mój Adolfie, zupełnie jak to dziecko. Powiadasz,
że Twój charakter powołany do życia czynnego, do życia
apostolskiego. A ja Ci powiem w całej surowości, że Ty pod życiem
czynnym, co innego rozumiesz niż życie prawdziwie apostolskie. Ty
rozumiesz życie pełne rozrywek i przyjemności, bez żadnej przykrości
i bez ofiary!!! W ślad za tym muszę Ci to drugie powiedzieć, że
takie życie prowadzi do zguby i koniecznie tam prowadzi. Czyż Ci
mam raz jeszcze przypominać Twoje własne doświadczenie? Prawda,
że do zguby nie doszło. Dzięki Bogu! Ale, czy dlatego masz znowu
wrócić na tę drogę? I znowu próbować szczęścia, smutnego
szczęścia, czy się po raz drugi nie zatrzymasz nad przepaścią?
To mówiłem do dziecka. A teraz mówię do męża Bożego:
A w cóż się obróciło Twoje postanowienie? Twoje uroczyste oddanie
się Bogu? Czyż nie mogło wytrzymać pierwszej miny kwaśnej?
Pierwszego słowa cierpkiego? A czyż nie rozumiesz, o co chodziło
w tej rzeczy, czego przez nią chciał Pan Bóg? Pan Bóg chciał Cię
doświadczyć, bo przecież każda cnota musi przejść przez próbę;
i Twoje dobre postanowienie musiało przejść przez próbę także. Jeżeli
tej próby nie przyjmujesz z ręki Bożej, jesteś w buncie przeciwko
Panu Bogu.
Zresztą, cóż Ci uczynił O. Walerian? Przypuszczam, że zrobił
z miną kwaśną, w sposób niemiły. Ale to, co zrobił rzecz sama jest
zupełnie słuszna. Nic innego nie zrobił jedno to, co ja w moim liście:
naganił Cię za niepotrzebne siedzenie we Lwowie. Może bym ja nie
zrobił tego zaraz na powitaniu, ale bym niezawodnie to samo zrobił
i zrobić musiał zaraz po powitaniu. Powiesz, że ja bym to zapewne
109