Listy O - Zmartwychwstańcy

które się nigdy nie zapominają.
Nota bene. Jeżeliście potem w Rzymie składali śluby dwuletnie
na „Regułę” benedyktyńską, to niczego nie dowodzi, pierwsze śluby
pozostają jakie były. Uczyniliście rzecz niepotrzebną, a jeżeli się
Wam wydawało, że pierwsze śluby nie obowiązywały, to byliście
w błędzie. W rzeczy ślubów zmieniać zdania nie można, a potem co
wyżej powiedziałem, Ty drogi Ojcze Józefie, więcej niż inni nie mogłeś
zdania zmienić.
2. Drugi fakt jest ten, że kiedy w r. 1849-1850 ułożyliśmy
pierwszą redakcję dzisiejszej naszej „Reguły”, do której redakcji najcałkowiciej
należałeś mój drogi Ojcze, mieliśmy na uwadze przede
wszystkim jako zasadę i zakon życia naszego wspólnego, śluby i cała
„Reguła” o niczym innym nie mówiła bezpośrednio lub pośrednio
jedno o ślubach i zobowiązaniach z nich wypływających. Kiedy zaś
przy wyborze Przełożonego była mowa o ponowieniu ślubów powiedzieliśmy,
że nie potrzeba, bo pierwsze śluby nas obowiązują. Pamiętam,
że ja sam to zdanie utrzymywałem i wszyscy toż samo myśleli.
Ty zaś mój drogi Ojcze nie tylko to samo myślałeś, ale przekonanie
swoje stwierdziłeś najuroczystszym aktem, bo przyjąłeś ofiarowane
Ci przez braci przełożeństwo, a tym samym obowiązek rządzenia nimi
podług „Reguły”, która uświęcała śluby i dawała Ci prawo rządzenia
właśnie na tych ślubach oparte. Przyjęcie tedy i tego obowiązku
i tych praw dowodziło, jak mocno byłeś przekonany o ważności
ślubów.
Nota bene. Byłoby to zresztą było niedorzecznością, a w każdym
razie niepodobieństwem moralnym, żebyśmy po siedmiu latach
życia pod ślubami i napisawszy „Regułę” stwierdzającą i uzupełniającą
śluby byli wtedy, nie wiadomo dlaczego, w jakoby na śmiech
i na przekór napisanej „Regule” zaczęli żyć bez ślubów. Tego w nikim
z nas przypuścić nie można.
3. Trzeci fakt jest, żeś drogi Ojcze Józefie przez parę lat rzeczywiście
rządził Zgromadzeniem i wydawałeś rozkazy, do których
64