Listy O - Zmartwychwstańcy

aby dało 7.000 fr., to jest, żeby razem było 25.000 fr.
Z Twego listu dzisiejszego widzę, że najpierwszy zgłosił się ks.
Dauphin, a więc pokazuje się, że Pan Bóg, który dał dobrą wolę Ojcu
Świętemu, daje ją także i tym, którzy mają się przyczynić do wykonania
jego myśli. Deo gratias!
Wiadomości z Ameryki są takie, iż zdaje się, że koniecznym
będzie wysłać tam Ojca Michała. Teraz już za późno, bo zima na dobre
zapanowała i już rozpoczyna się pora srogich burz, ale jak tylko
uspokoją się żywioły, trzeba będzie, aby ruszył w drogę. Nie mówię
jeszcze tego rozkazując, tylko przewidując.
W Ameryce wszystko coraz bardziej do porządku przychodzi.
W Chicago Zwiardowski bardzo porządnie stanął i całe zamieszanie
tameczne, które groziło wielką burzą, w przeciągu miesiąca ucichło
niemal zupełnie przed jego rozsądkiem i odpowiednim za łaską Bożą
działaniem. Mieliśmy spółcześnie listy i od niego, i od O. Eugieniusza,
który tam przez cały tydzień bawił, o jednymże świadczące.
O. Eug.[eniusz] oddaje Zwiardowskiemu najlepsze zaświadczenie
i zatwierdza to, co tamten pisze o stanie rzeczy. Ale pokazuje się, że
tam koniecznie przynajmniej jeden jeszcze, a nawet dwóch księży
jest potrzebnych, bo jest przeszło 5.000 ludności i trzy kościoły, to
jest dwa gotowe i do obsłużenia, trzeci w budowie. O. Zwiard.[owski]
przez krótki czas pobytu tam swego już 2.500 spowiedzi wysłuchał.
Więc ce la chauffe. Jest tam wprawdzie O. Lanz, ale lepiej,
żeby wcale do Ameryki był nie jeździł, bo pokazuje się, że jego zdrowie
nie może pracy podołać. Już teraz nie może niekiedy Mszy
[świętej] miewać, a tym bardziej kazań. Cierpi na piersi. Napisał list
żalebny, wołający o ratunek. Wskutek tego, trzeba go będzie na
powrót ściągnąć z wiosną do Europy; jednego zaś O. Jelina [sic!] nie
można żadną miarą w Chicago pozostawić. Posyłam do O. Władysława
liścik z rozporządzeniami. Niechaj jedzie do Jazłowca i niechaj
stanowczo należy do domu galicyjskiego. Proszę go, aby interesy
swoje w Paryżu jak najprędzej pokończył.
134