Listy O - Zmartwychwstańcy

114. List do O. Tomasza Brzeski CR (ACRR 2102)
Mój najdroższy Ojcze Tomaszu.
252
Rzym, 19 września 1875 [r.]
Bardzo dziękuję za wszystkie Twoje listy, a szczególniej za ostatnie
donoszące o wizycie u Was monsignora delegata z Konstantynopola.
W ogólności mówiąc, podczas tej jego wizyty u Was dobrze się
znalazłeś mój kochany Ojcze i dziękuję Ci za wszystko. A zaczynam
od tego oświadczenia Ci pewnego zadowolenia i podziękowania, żebyś
nie myślał, żem niekontent, jak Ci teraz zacznę niektóre szczegółowe
uwagi czynić.
Główna moja uwaga na tym zależy, że widać z całego Twego
listu, iż jeżeli ks. arcybiskup był nieco przeciwko Wam uprzedzony,
Ty także mój drogi Ojcze byłeś uprzedzony przeciwko
niemu. Raz będąc uprzedzony, brałeś jego oświadczenie w zanadto
surowym znaczeniu i wyobrażałeś sobie więcej, niż on
chciał powiedzieć, i nie rozbroiłeś go od razu Twoim zaufaniem
i wiarą w jego dobre serce, i dobrą wolę dla nas. Widziałeś w nim
więcej urzędnika, aniżeli ojca. Trzeba było widzieć w nim ojca
i pokazywać mu, że go za takiego bierzesz, a on choćby przedtem
nie był ojcem, byłby się nim stał niezawodnie.
20 września. Przedstawiłem w Propagandzie, a szczególniej
samemu kardynałowi, z którym miałem długą rozmowę, wszystkie
punkty, o których pisałeś.
1/ Kiedy mu powiedziałem, że arcybiskup chce, aby nasza
kaplica łacińska z publicznej stała się prywatną, kardynał zawołał
sam do siebie, że to być nie powinno i nie może, i rozważyliśmy
powody.
a) Naprzód, że rzecz sama w sobie jest niekorzystna dla naszego
Zgromadzenia.