Listy O - Zmartwychwstańcy

29. List do O. Aleksandra Jełowickiego CR (ACRR 1149)
Mój najdroższy Ojcze Aleksandrze.
77
Rzym, 14 sierpnia 1873 [r].
Powyższa data jest dowodem, że już dawno do O. Aleksandra
pisać się zabierałem. Tymczasem otrzymałem list Twój z 13 sierpnia,
na który odpowiadam pod datą dzisiejszą.
Do wizytek jeszcze nie odpisałem, ale odpiszę.
Rzym, 20 sierpnia 1873 [r].
Czy pamięta Ojciec Aleksander, że mówiłem o jednej konwersce
między nimi Marii Józefie i o komunikacjach, jakie odbiera od
Pana Jezusa. Otóż nie chciałbym, żeby to było zmarnowane, zwłaszcza
że komunikacje są szczególnego i znaczącego charakteru: są
o duchu ludzkim Chrystusa Pana. Mieliśmy już o sercu, mieliśmy,
czyli raczej mamy o duszy, nie mieliśmy jeszcze o duchu, rozumie
się ludzkim Chrystusa Pana, bo Duch Jego Boży jest samymże Duchem
Świętym. Ja te komunikacje uważam za bardzo ważne, a z rodzaju
tych, na których (tak jak na komunikacjach ś[w]. Maryi Małgorzaty
o sercu) ludzie się z początku nie poznają. Zawsze je miałem na
myśli, ale nie uważałem się dawniej w możności, a następnie w obowiązku
wywoływania ich i wzywania do pisania; dzisiaj inaczej,
zdaje mi się, że powinienem, bo pewno kto inny tego nie zrobi, a siostra
Maria Józefa może lada chwila zejść z tego świata.
Owoż odpisuję na powinszowanie przełożonej z powodu generalstwa
napomknąłem jej o tym i prosiłem, żeby siostrze Marii Józefie
kazała pisać dalszy ciąg tych komunikacji, których początek był
w jej listach do mnie przed 3 laty. Na to otrzymałem zawiadomienie,
o czym zresztą sam mnie uprzedziłeś był, kochany Ojcze Aleksandrze,
że im zabroniłeś pisywać do mnie, i że owo powinszowanie do
mnie pisały tylko na wyraźne Twoje polecenie. Naturalnie, że nic