Listy O - Zmartwychwstańcy

15. List do O. Waleriana Przewłockiego CR (ACRR 205)
Mój drogi Ojcze Walerianie.
41
Rzym, 13 maja 1873 [r.]
(pisany 12-go)
Panie Jezu zapłać za Twój list, który przed paroma godzinami
otrzymałem. Ty nie możesz sobie wystawić, jakie dla mnie
szczęście w Panu być z Tobą w porozumieniu i w jedności; rozumie
się w prawdziwej i Bożej jedności i porozumieniu. To najpiękniejsze
marzenie tak jak najżywsze pragnienie mego serca,
które już i niestety za marzenie mieć nie mogłem, i byłem się już
z poddaniem zrezygnował na tę rzeczywistość, jaka jest między
nami od roku. Ale Pan wszechmocny i w łasce swojej nieprzebrany
może dziś raczej tę rzeczywistość przemieni na sen już
skończony, a tamto marzenie zamieni na rzeczywistość na dobre
się rozpoczynającą. Co mu to trudnego? I czyż nie zechce tego
uczynić? Ja ufam całej miłości i dobroci Jego, i cudów oczekuję.
Oczekuję z cierpliwością i w tej mierze, i rodzaju, w jakich
On dać zamierza, a z mojej strony z całą dobrą wolą wychodzę
na spotkanie i wyciągam ręce na przyjęcie. Wszystko od Niego
i dla Niego. Przed kilkoma dniami wyprawiłem list do Ciebie tak
długo zapowiadany, w którym Ci się jasno opisałem i ze wszystkiego
przed Tobą wynurzyłem. Bardzo mnie cieszy, żem to już
był wysłał, niezależnie od Twojego dzisiejszego zgłoszenia się
do mnie. Tym sposobem dziś już nie potrzebuję rozwodzić się
nad niczym, a Ty masz tymczasem niezależny od niczego dowód
mojego serca i ciągle jednakowego usposobienia dla Ciebie.
Mój drogi O. Walerianie, jeżeli Ty mi piszesz, żebym Tobie
ufał, i że się w niczym nie zawiodę na Tobie, ja do Ciebie z mojej
strony mam całe prawo to samo powiedzieć. Podstawą tej naszej
zobopólnej ufności i rękojmią tego niezawiedzenia z żadnej
strony jest duch Boży, myśl Boża, wola Boża. Jak w tej będzie-