Listy O - Zmartwychwstańcy

nowie razem ze sposobem przez Ciebie przedstawionym prowadzenia
jej. Dla nas jest to kwestia żywotna działanie na lud, zetknięcie
się z nim bezpośrednie, rozmnażanie naszych środków
działania i wyciąganie ze wszystkich kątów zdolnej młodzieży,
kształcenie ich na ludzi, na chrześcian, na wiernych i mocnych
katolików, na kapłanów. Kardynał to doskonale rozumie i będzie
dla nas silnym popieraczem.
Jeszcze raz byłem u kardynała dziś z rana. Uwiadomił mnie,
że za parę dni będzie umyślne posiedzenie w sprawie bułgarskiej,
i że będą radzili, co począć z m[onsi]g[no]rem Popowem? Nie
wynurzył się, z jaką myślą sam się nosi, ale sprawa coraz bardziej
stawia się stanowczo. Zdaje się, że koniecznie przyjdziemy
do jakiegoś zakończenia.
Przyłączam tu list do O. Jana od O. Juliana, do którego i ja
parę słów dodałem. Przedstawiamy mu wszystkie powody dla jakich
powinien całym sercem oddać się pracy około Bułgarów, że
w tym cała jego przyszłość, a zapewne i wieczność. Co by to on
mógł uczynić kaznodziejstwem i misjami.
Ze spowiedziami zrobił O. Łukasz bałamuctwo. Chodziło
tylko o nieprzymuszanie; inaczej najlepiej będzie, jeśli jak można
najczęściej z własnej chęci przystępować będą.
Co do posłania do Malko Tyrnowo zdaje się, że rzeczywiście najlepiej
O. Łukasza. Do Adrianopola O. Hainke nie odmówimy, a nawet
już mu się powiedziało słowo. Zaraz prosił, aby mógł brodę zapuszczać;
pewnie żałuje swej tej dawniejszej tak wspaniałej. Tylko nie myśl, aby
on był tak zdatny do prowadzenia i rządów. O. Paweł da Pan Bóg
będzie daleko zdatniejszym. Do dzieci jednak będzie dobrym.
Wracając do funduszów pociesza mnie myśl, że O. Aleksander
będzie mógł coś natychmiast posłać. My nie mamy nic zapasu, chociaż
dzięki Bogu długu nie ma ani szeląga i jest na parę tygodni w kasie
naprzód. Jaki jednak Pan hojny! W drugim półroczu przeszłego
roku wydaliśmy 22.100 fr. Skąd one przyszły? Jużci wiemy, ale przed-
219