Listy O - Zmartwychwstańcy

piej, że teraz nie czekając lat kilku, to od razu uczyni. Czyż to nie proste,
i czyż to nie powinnoby Ci być milszym? Że musisz przy tym
podać mi rachunki i tym sposobem przynajmniej moralnie naprawić
dawny nieporządek, to i ten rodzaj pokuty powinien Ci być miłym,
a Ty go chętnie przyjąć powinieneś. Wiesz przecież, iż potrzeba, aby
wszystko przeszło przez czyściec.
A więc w Imię Boże raz jeszcze: posłuchaj mnie we wszystkim
mój najdroższy Ojcze Władysławie, a ja Ci przyrzekam
w Imię tego samego Boga pokój duszy i łaskę Jego, i zupełne nowe
życie dla Ciebie w Bogu i z Bogiem. Co daj nam Boże. Amen. Czekam
Cię z otwartymi rękoma i sercem. Pan Jezus z nami.
155
Twój w Nim ks. Piotr
62. List do O. Władysława Witkowskiego CR (ACRR 3468)
Mój drogi Ojcze Władysławie.
Rzym, 10 lutego 1874 [r].
Otrzymałem wczoraj Twój list z 5 lutego, na który natychmiast
odpisuję. Wielka bieda, mój drogi Ojcze Władysławie,
że Ty w Przełożonym Twoim nie widzisz osoby Pana Jezusa. To
Ci wszystko utrudnia i stawi na fałszywym stanowisku. Już Ci pisałem
w ostatnim liście o przyczynie, dlaczego tak czynisz.
Oburza Cię zmiana przeznaczenia Twego, że nie Ameryka, a dlaczego?
Dlatego że tamto było miłe naturze Twojej, a co innego
jest jej przeciwne. A więc sąd na przełożonego, że kiedy Ci kazał
jechać do Ameryki, to dobrze robił, podług Pana Boga, a kiedy
gdzie indziej Cię obraca i przeznacza, to już nie podług Pana
Boga. Otóż w gruncie nie idzie Ci o Pana Boga, ale o naturę swoją,
o siebie samego i podług tego sądziesz i przełożonego, i same
rzeczy Boże.