Listy O - Zmartwychwstańcy

cji i poprosił na przypadek, gdybym nie wrócił o poczekanie, a niechby
tymczasem co czytał. I tak się stało.
Kiedy przyszedłem około 5-ej zastałem O. Generała w takim
usposobieniu jak zwykle co do zdrowia i reszty; powiedział mi, że
zapomniał iż to środa, potem dał mi kilka listów do przeczytania po
odejściu swoim, a prócz tego list do matki Marcelliny ostatni, który
na niego kilka dni tu czekał i ten chciał bym zaraz przeczytał. Uczyniłem
to i mówiliśmy z jego powodu dosyć, a to co mówiliśmy było
w pewnym usposobieniu duszy, jakoby łączącym w Bogu. Potem
prosił o spowiedź i wyspowiadał się może lepiej i głębiej niż zwykle.
Jedną rzecz mogę powiedzieć śmiało. Mówił mi to samo co siostrze
Rozynie o swoim zdrowiu i życiu. Muszę, tak mówił, naradzić się
z wami, co mam czynić, czy przedsięwziąć kurację, czy też wszystkiego
zaniechawszy zdać się zupełnie na wolę Bożą. A w sposobie,
jakim to mówił wyraźnie przebijało, że to ostatnie było gruntem jego
myśli. Odrzekłem, że upatrzymy czas do tego, coś w tym sensie. Potem
ja się przed nim wyspowiadałem, jak to zwykle czynimy i bardzo
mi dobrych słów kilka powiedział.
Wstawszy od spowiedzi jeszcze chwil kilka zatrzymał się stojący,
ja z nim poszedłem do pierwszego pokoju i chwilę znowu rozmawialiśmy.
Objąłem go z pewną czułością i powiedziałem, że od
dawna i coraz bardziej modlę się za niego. I on mi na to serdecznie
odpowiedział, że się za mnie modli. Uścisnęliśmy się znowu na pożegnaniu
i ja go zacząłem odprowadzać przez korytarz. W połowie
tegoż on do mnie się obrócił i rzekł: Co robisz? Odprowadzasz?
Wróć się do stancji. Zwykle nie pozwalał, aby go odprowadzać. To
było ostatnie słowo. Wracając do stancji zaszedłem do kaplicy, która
jak wiesz, naprzeciwko drzwi moich i tam się chwilkę pomodliłem.
Wychodząc spojrzałem na zegar: było 10 minut do szóstej. Wróciwszy
do stancji zabrałem się do czytania listów, które mi był zostawił.
Przeczytałem jeden i kończyłem drugi, było może pół godziny od
wyjścia O. Generała, kiedy oto przybiega od św. Klaudiusza braciszek
wołając na gwałt, że O. Generał umiera, żebym czym prędzej
12