Listy O - Zmartwychwstańcy

Pan Jezus z nami mój najdroższy O. Walerianie, niech będzie
wciąż z Tobą i we wszystkim błogosławi. I niezawodnie błogosławić
będzie.
Twój w Jego miłości brat i sługa ks. Piotr
97. List do O. Aleksandra Jełowickiego CR (ACRR 1171)
Mój najdroższy Ojcze Aleksandrze.
212
Rzym, 26 listop.[ada] 1874 [r].
Niemało mnie pocieszył Twój list ostatni z 22 listopada,
pocieszył i zbudował. Twoja gotowość w spełnieniu rozkazu mimo
racji przeciwnych, jakie mieć mogłeś, jest i będzie Ci piękną
zasługą przed Bogiem, a Pan Bóg z drugiej strony tak rzeczami
pokierował i pokieruje, że i Twoje racje i sprawa na nich oparta
nic na tym nie stracą. I w rzeczy samej po listach i Twoim, i Ojca
Władysława pokazuje się, że mój rozkaz był oparty na niepełnym rozpatrzeniu
się w sprawie. Czyja w tym właściwie wina, w to nie chciałbym
bliżej wchodzić, to jednak jest pewna, żeście tej sprawy, to jest jej
racji dokładnie przedtem nie przedstawili, mówiliście o rzeczy samej
w ogólności, a nie o okolicznościach, szczegółach itd., które O. Wład.[ysław]
w swoim liście dokładnie przedstawił, a które cały charakter
zmieniają. Po tych objaśnieniach już nic nie mam przeciw temu, aby
O. Wład.[ysław] owo kapelaństwo w Meudon objął na czas nieoznaczony,
aż póki okoliczności się nie zmienią i Pan Bóg nam nie pokaże
innych racji i nie da innych wskazówek Swojej świętej woli.
Pozwól mi mój drogi Ojcze Aleksandrze zrobić Ci jedną
uwagę. Nazywasz mój rozkaz nagłym, niespodziewanym i wcale
nieproszonym. A jednak sam pisałeś w swoim poprzednim liście,
że podania O. Władysława na kapelaństwo, jakie uczyniłeś nie
cofniesz, aż póki ja Ci nie przyślę wyraźnego rozkazu.