Leer en Lewe - AH Bogaards

teruggegryp na wat verby is en die enige offerande van Christus geloën. Ook die
Roomse Kerk is hieraan skuldig wanneer hulle deur hul priesters, offerandes en die
mis teruggryp na Levi en Aäron.
Christus is ons enigste Hoëpriester volgens die orde van Melgisédek. Nogtans bely
ons dat die wese en waarheid van die skaduwee-bedeling vir ons behoue bly in
Christus in Wie alles vervul is.
(c) Koning
Christus het ook, onmiddellik nadat Adam deur sy val die koningsepter uit sy hande
laat gaan het, as Koning opgetree.
In die hele Ou Testament sien ons die stryd van Satan teen die koningskap van
Christus. Christus hou die heilige linie in stand, Satan wil dit uitroei. Wanneer Abel
deur Kain vermoor word, stel die Here vir Set in sy plek. Dan word hierdie stryd
voortgesit tussen die heilige linie van Set en die onheilige linie van Kain. Die Bybel
teken vir ons die onheilige linie van Kain tot by Lameg, wat twee vroue gehad en 'n
lied van wraak gesing het: Kain sal sewemaal gewreek word, Lameg sewentig maal
sewemaal. Later het Christus vir Petrus gesê dat hy sewentig maal sewemaal moet
vergewe.
Die seuns van die goddelose Lameg was Jabal, Jubal en Tubal-Kain en sy dogter
Naëma. Hier hou die onheilige linie dan op (in die Skrif) maar die heilige linie loop
deur tot by Noag en uiteindelik tot by Christus. Sy geslagsregister vind ons in Lukas
3 en Matthéüs 1. In hierdie registers word ook die leeftye genoem. Tiperend is in
hierdie verband die teëstelling van die sewende. Die sewende in die onheilige linie is
die goddelose Lameg wat sy wraaklied gesing het; die sewende in die heilige linie is
Henog wat met God gewandel het en weggeneem is sodat hy die dood nie sou sien
nie. Miskien het die Here Henog weggeneem omdat hy as profeet en gelowige gevaar
geloop het om vervolg te word. Ons lees dat hulle hom nie gevind het nie – hulle het
na hom gesoek. (Heb. 11:5; Judas 1:14-15).
Later het daar vermenging gekom; die kinders van God het met ongelowige vroue
getrou en dan loop dinge meesal verkeerd. Dan triomfeer Satan skynbaar. Die
wêreld is vol goddeloosheid, maar deur die sondvloed kom daar behoud. Dan word
die heilige linie weer voortgesit in die geslag van Sem. Geseënd is die God van Sem;
en op Pinksterdag sal Jafet woon in die tente van Sem.
Abraham word geroep uit Ur. Ook in hom sien ons die koningskap van Christus, want
God het aan hom die belofte gegee van 'n groot volk en al die geslagte van die aarde
sal in hom geseën word. Van groot betekenis is die ontmoeting tussen Abraham en
Melgisédek, die koning van geregtigheid en van Salem, die latere Jerusalem. Hy was
dus nie alleen as priester nie, maar ook as koning 'n tipe van Christus.
Die volk Israel het in Egipte as 'n familie gekom en is daar as 'n volk gebore. Uit
Egipte het Ek My Seun geroep. By Sinaï het die Here God die teokrasie, die
Godsregering, offisieel ingestel. Christus het Israel regstreeks regeer. God is die
Wetgewer wat Self die wette aan Sy volk gegee het. Hy is die Regter wat Self die
dader aanwys en straf en Hy is die Koning wat regeer. Daarom was die koning in
Israel feitlik niks anders as die verteenwoordiger van die Here nie. Christus is dié
Koning en Sy paleis is die Tempel te Jerusalem. Dawid het die oorloë van die Here
gevoer; Hiskia het met die briewe van Sanherib na die Paleis van die Koning gegaan.
Die teks vir die teokrasie lees ons in Jesaja 33:22 [Jes. 33:22]: "Want die Here is
ons Regter, die Here is ons Aanvoerder, die Here is ons Koning."
137