Leer en Lewe - AH Bogaards

God kon in regverdigheid almal verwerp het, en Hy het besluit om nie almal te
verwerp nie. Die besluit van die verwerping realiseer sig deur die skuld en verharding
van die mense heen. Daarby deel die verworpenes ook nog in baie seëninge.
Dit baat ook nie om hier van vóórwetenskap te spreek nie. Ook moet ons nie dink nie
dat hulle wat van die verwerping nie wil weet nie, sagter en gemoedeliker mense is
nie. Daaroor gaan dit nie. Die saak is eenvoudig of ons die volle Skrif aanvaar al dan
nie. Die leuen is altyd hard en meedoënloos, al klee hy hom in 'n mooi en vroom
kleed. Die waarheid is altyd barmhartig, al sê dit skerp dinge. Daarom is hulle wat
die algemene versoening leer, meedoënloos hard, omdat hulle die mense met 'n
ingebeelde hemel verlore laat gaan.
Vandag as julle Sy stem hoor, verhard julle harte nie.
Ons bid julle om Christus wil: laat julle met God versoen. Want teenoor die donker
keersy van die verwerping tree die uitverkiesing van God in die heerlikste lig, sodat
ons kan sê: genade, ja genade alleen.
F. DIE INFRA- EN DIE SUPRA-LAPSARISME
Oor hierdie saak was daar vroeër baie stryd gewees. Dit gaan hier om die vraag oor
die logiese volgorde van God se besluite. Oor hierdie vraag: of God in sy besluite,
wat een is, logies die besluit van verkiesing en verwerping geneem het voor die
besluit van die sondeval van die mens, (supralapsarisme) óf dat God die besluit van
verkiesing en verwerping logies gestel het na die besluit van die val
(infralapsarisme).
Beide leer dat God in sy vrymag vir Hom 'n gemeente tot die ewige lewe uitverkies
en die ander verwerp het. Albei leer dus die verkiesing en die verwerping. Maar
sodra die vraag gee stel word wat die volgorde van hierdie besluite is, kom die
verskil aan die lig. Die infralapsarisme sê dat God by die verkiesing en verwerping
die mens sien as reeds geskape en geval. Die supralapsarisme sê dat God by die
verkiesing en verwerping die mens sien as nog nie geskape en geval nie. Hulle gaan
uit van die stelling dat wat by ons die laaste is in die uitvoering, by God eerste is in
sy besluite. 'n Argitek dink eers aan die hele gebou en maak dan die bestek en
tekening. So wil God Homself verheerlik in die saligheid van die uitverkorenes en in
die regverdige straf en rampsaligheid van die verborgenes. En om dié doel te bereik,
het God besluit om die mens te skep, die val toe te laat en Christus te stuur tot 'n
val en opstanding.
Die volgorde by die supralapsarisme is dus: (i) God besluit om Homself te verheerlik
in sy deugde. (ii) God besluit om hierdie deugde in verkiesing en verwerping te
openbaar. (iii) God besluit om die mens te skep ens.
Die infralapsarisme hou aan die historiese lyn wat ook in die Skrif aangedui word. Dit
wil sê: God het eers besluit om die mens te skep en dan om die val toe te laat met 'n
aktiewe toelating. Daarna om uit hierdie gevalle mense sommige te verkies tot die
saligheid en die ander te laat in hulle val en verderf, waarin hulle hulself gewerp het.
Die volgorde by infra is dus: (i) God besluit om Hom te verheerlik in sy deugde. (ii)
God besluit om die mense te skep wat in sonde kan val en om hierdie val aktief toe
te laat. (iii) God besluit om te verkies en te verwerp.
Ons belydenisskrifte is infralapsaries opgestel. In die Nederlandse Geloofsbelydenis
handel Artikel 12 oor die skepping, 14 oor die val, 15 oor die erfsonde en dan kom
artikel 16 oor die verkiesing en verwerping. Sien ook die Dordtse Leerreëls I, 7. Tog
het die Sinode van Dordrecht in 1618 – 1619 die aanhangers van die
70