Leer en Lewe - AH Bogaards

toorn van God en van die verderf verlos en met die ewige lewe begiftig (1:4). Die
geloof in Jesus Christus en die saligheid deur Hom is 'n genadegawe van God (Ef.
2:8; Filip. 1:29) (1:5). Die uitverkiesing is die fontein van die geloof (1:9). God het
die syne van ewigheid in Christus uitverkies en in die tyd kragtiglik geroep en met
die geloof en bekering begiftig (III, IV: 10). Die geloof is 'n gawe van God wat aan
die mens meegedeel en ingegee en ingestort word. God werk die wil om te glo en die
geloof self (III, IV:14).
Om goed te kan verstaan wat die geloof werklik beteken, moet in gedagte gehou
word dat die geloof 'n deel is van die geestestoerusting van elke mens. Adam het
voor die sondeval ook deur die geloof gelewe; sy kennis was geloofskennis. Hy moes
in God en in Sy woord glo. Deur die geloof het hy geweet dat hy die ewige lewe
langs die weg van gehoorsaamheid sou ontvang. Geloof is dus 'n eg-menslike,
normale iets terwyl ongeloof abnormaal is. Om te glo wat God gesê het, is normaal;
om nie te glo nie, maar om te glo wat die duiwel sê, is abnormaal.
Dus is ongeloof iets meer as afwesigheid van geloof. Die ongeloof is nie neutraal nie,
maar vyandig teenoor die geloof – net soos haat vyandig is teenoor liefde en
dwaasheid teenoor wysheid.
Nou word dit egter ook duidelik dat die ware geloof, wat gewerk word deur die
Heilige Gees, die herstel is van wat die mens oorspronklik besit het en deel uitmaak
van ons herskepping na die beeld van God. Tog moet ons ook duidelik onderskei. Die
geloof vóór die sondeval het sig direk op die Drie-enige God gerig en was
verliesbaar. Na die sondeval rig die ware geloof sig op die Drie-enige God alleen deur
ons Borg en Middelaar, Jesus Christus. Hierdie geloof is onverliesbaar hoewel dit fel
bestry kan word. Christus het byvoorbeeld gesê: Simon, Simon, kyk, die Satan het
vurig begeer om julle soos die koring te sif. Maar Ek het vir jou gebid dat jou geloof
nie mag ophou nie.
Verder is dit ook nou duidelik dat die geloof nie iets bonatuurlik is, soos Rome
beweer nie, maar die herstel van ons oorspronklike natuur; dit is nie 'n nuwe
skepping nie, maar herskepping. Die geloof gaan wel teen ons sondige natuur in,
maar nie teen ons natuur as sulks nie. Die ongeloof is teennatuurlik. Wie in die mag
van die leun is, en die vader van die leuen dien, is nie vry nie, maar 'n slaaf van die
sonde. Die waarheid sal ons vrymaak, want waarheid en lewe is onlosmaaklik
verbonde. Christus het gesê: Ek is die Weg en die Waarheid en die Lewe. (Joh. 14:6)
Die leuen en die dood is ook onlosmaaklik verbonde, want Satan is die vader van die
leuen en die mensemoordenaar van die begin af.
2. Die geloof as gawe van God
Die geloof is dus 'n gawe van God. "Want uit genade is julle gered deur die geloof en
dit nie uit julleself nie, dit is die gawe van God; nie uit die werke nie, sodat niemand
mag roem nie" (Efesiërs 2:8, 9).
Ons word deur die ware geloof in Christus ingelyf; wie in Hom glo, moet in
gemeenskap met Hom lewe. Die geloof as gawe van God is die oog waarmee ons
Hom sien en die oor waarmee ons sy stem hoor.
Ons glo in Christus soos Hy aan ons in die Bybel geopenbaar word, dit wil sê, in die
Christus van die Skrifte.
Wanneer die Heilige Gees die geloof in ons werk, verlig Hy in die eerste plek ons
verstand. Geloof is eerstens 'n seker kennis waardeur ek alles vir waaragtig hou wat
160