Leer en Lewe - AH Bogaards

waarin hulle saad is. En dit was so. God het dus op die derde dag die saadskietende
gewasse en die vrugdraende bome geskape in ryke variasie. Daar was geen evolusie
nie.
Op die vierde dag het God die hemelliggame geskape. Veral die groot lig, die son, en
die klein lig, die maan, wat beide vir die aarde groot betekenis het, word genoem.
Son en maan is ook bestem om te heers oor die dag en oor die nag en om skeiding
te maak tussen dag en nag. Vanaf die vierde dag het ons die gewone dae en wat sou
ons belet om daaruit, dus uit die bekende, die konklusie te trek dat ook die eerste
dae gelyk was aan die laaste?
Op die vyfde dag het God die voëls van die hemel en die visse van die see geskape.
En God het hulle geseën en gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die waters in
die see, en laat die voëls op die aarde vermeerder. Ook hier het ons weer 'n ryke
verskeidenheid.
Nou kom die sesde skeppingsdag waarop God die mens geskape het. Eers het God
die diere op die aarde geskape volgens hulle soorte: die vee, dit wil sê die huisdiere,
skape ens.; ook die kruipende diere en ook die wilde diere wat, in onderskeiding van
die huisdiere, in die wildernis lewe. Voordat God die mens skep, is daar eers 'n
samespreking tussen die drie Persone van die Goddelike Wese: "Laat Ons mense
maak na ons beeld, na ons gelykenis, en laat hulle heers oor die visse van die see en
die voëls van die hemel en die vee en oor die hele aarde en oor al die diere wat op
die aarde kruip. En God het die mens geskape na Sy beeld; na die beeld van God het
Hy hom geskape; man en vrou het Hy hulle geskape." (Gen. 1:26-27)
Op elke skeppingsdag het God gespreek, nou is daar 'n samespreking van God. Alle
dinge is geskape en nou sal die mens geskape word wat na die beeld van God en na
Sy gelykenis gemaak word. Eers Adam en dan terwyl daar 'n diepe slaap oor Adam
gekom het, Eva uit Adam. Uit een bloed het God die ganse menslike geslag gemaak.
Toe Adam die diere name moes gee, het God hom in die diere die onvolledige by
homself laat sien: "maar vir die mens het hy geen hulp gevind wat by hom pas nie"
(Gen. 2:20). God toon eers die ontbrekende en skep daarna vir Eva. Dan sing Adam
die eerste bruilofslied: "Dit is nou eindelik been van my gebeente en vlees van my
vlees. Sy sal mannin genoem word, want sy is uit die man geneem" (Gen. 2:23).
Daarna het God die mens geseën. Hy het sy seën uitgespreek oor die plante en die
diere, maar spreek sy seën uit aan die mens. Die mens het 'n geweldige taak gekry
om te heers oor die skepping sodat alles die mens kan dien en die mens God dien.
Hy moet alles opdra aan God en moet die skepping voer vanaf die beginpunt tot by
die eindpunt, tot die groot bestemming tot verheerliking van die Naam van die Here.
C. DIE OOREENKOMS TUSSEN DIE SKEPPINGSDAE
Wanneer ons die verskillende skeppingsdae met mekaar vergelyk, sien ons in die
eerste plek voorbereiding vir wat volg. God skep niks nie of Hy het eers die
voorwaarde tot bestaan en voortbestaan geskape. Nadat Hy eers die see gemaak
het, skep Hy die visse; die mens word geskape nadat al die ander tot stand gebring
is.
Ons moet ook let op die ooreenkoms wat daar tussen die verskillende skeppingsdae
is: Op die eerste dag het God die lig gemaak en op die vierde dag son, maan en
sterre.
Op die tweede dag het God skeiding gemaak tussen die waters op die aarde en in die
wolke van die hemel; op die vyfde dag het God die visse en die voëls geskape.
79