Leer en Lewe - AH Bogaards

V DIE UITVERKIESING
A. DIE UITVERKIESING GAAN OOR DIE MENS SE EWIGE
TOESTAND
Gods raad gaan oor alle dinge en derhalwe ook oor die mens se ewige toestand, oor
die saligheid en die rampsaligheid. Al die besluite van God vorm een organiese
geheel en daarvan is die uitverkiesing, die predestinasie, die hart, die middelpunt.
Die Skrif sê dat alle dinge meewerk ten goede vir die wat na God se voorneme
geroep is.
Natuurlik kom ook hier verset van die sondige hart. Reeds in Paulus se dae was daar
diegene wat die stryd aangebind het teen die uitverkiesing. Rom. 9:10:"Jy sal dan
vir my sê: waarom verwyt Hy dan nog, want wie het sy wil weerstaan?" En dan sê
die apostel: "Maar tog, o mens, wie is jy wat teen God antwoord?"
Wat kla hy dan nog? Wie het sy wil weerstaan? Dit is ook in ons dae die argument
van die bestryders van hierdie leer. Hulle redeneer soos volg: Wanneer God besluit
het dat ek salig sal word, sal dit wel gebeur. Maar as God besluit het dat ek verlore
sal gaan, dan kan ek ook niks daaraan doen nie. Ek wag dus maar lydelik af wat sal
gebeur. En dan meen hulle dat hulle hierdie leer grondig bestry het. Intussen is dit
groot onsin. Wie so redeneer is dwaas. Stel u voor dat iemand wat
blindedermontsteking het ook so sou redeneer en die volgende dwaasheid kwytraak:
as God besluit het dat ek moet sterf, sal die knapste dokter my nie kan help nie. En
as God besluit het dat ek in die lewe bly, dan kan ek die operasiekoste wel spaar.
Wie sal hom vir sulke dwaasheid leen? Nee, hy laat hom opereer en straks dank hy
God vir die genesing en dan is Gods verborge besluit openbaar. So moet die sondaar
ook met sy skuld en sonde na Christus, die Saligmaker, gaan. Wanneer hy deur die
geloof mag deel in die geregtigheid van sy Borg, dan sal hy God dank en weet dat hy
dit nie aan homself te danke het nie, maar aan Gods verkiesende genade in Christus.
As ek in my kamer 'n orrel vlak voor die deur gaan sit sodat die deur nie kan
oopgaan nie, staan daardie orrel nie op sy plek nie. Die deur moet immers kan oop
en toe gaan. Wanneer ek die uitverkiesing voor die deur, Jesus Christus, stel, staan
die predestinasie nie op sy plek nie: die deur moet vry bly. Wie egter deur die deur,
Jesus Christus, ingegaan het, kan nie nalaat om na die orrel in die kamer te gaan en
daarop te speel nie: aan U vrye guns alleen word al die eer toegebring. Ons hef die
hoof omhoog en sal die erekroon dra deur U, deur U alleen om U ewig welbehae.
Nou staan alles op hulle plek: God begin daarmee en ons kom deur Christus tot ons
verkiesing. Ons mag nooit lydelik en fatalisties wees nie; die verborge dinge is vir die
Here onse God en die geopenbaarde vir ons en ons kinders. Ons kan van elke
waarheid misbruik maak en hier gaan dit nie om die misbruik nie, maar om die regte
gebruik daarvan. En daarom mag ons ook nie lydelik wees ten opsigte van ons
verkiesing nie. Ons verantwoordelikheid is geheel en al opgeneem in Gods raad en
dus ook in die uitverkiesing.
"En daar het gelowig geword almal wat verkies is tot die ewige lewe". Die Here
verkies wie Hy wil en verhard wie Hy wil. Hy het Jakob liefgehad en Esau gehaat.
Christus bewaar almal wat die Vader aan Hom gegee het en niemand sal hulle uit sy
hand ruk nie en hulle sal nooit verlore gaan tot in ewigheid nie. Ons is in Christus
uitverkies voor die grondlegging van die wêreld. Die Here Jesus het sy siel gegee tot
'n losprys vir vele.
Daarom spreek ook ons belydenis hiervan. Die Kategismus doen dit op 'n sober
wyse: die gemeente is tot die ewige lewe uitverkies (Sondag 21). Christus sal my
63