Leer en Lewe - AH Bogaards

uitverkorenes.
Ook die volgende hoofstukke gaan in dieselfde lyn voort. Wie verkiesing los van
Christus maak en dit buite Hom stel, kom juis in stryd met die Dordtse Leerreëls.
Wel het die Sinode van Dordrecht teenoor die Remonstrante gesê dat Christus nie
die Fondament van die verkiesing is nie, omdat Hy as Middelaar self uitverkies is,
maar dat Hy wel die Fondament van ons saligheid is; ons is op grond van Gods
welbehae uitverkies in Christus. Op grond van die verdienste van Christus is ons
regverdig voor God. Veral Calvyn het die regte Skriftuurlike betekenis van die
uitverkiesing in Christus vir ons laat sien.
Die Gereformeerdes het altyd verstaan dat die verkiesing nie alleen 'n saligmakende
(soteriologiese) karakter dra nie, maar ook en selfs in die eerste plek 'n teologiese,
'n Godverheerlikende karakter. Dit gaan by die uitverkiesing allereers om die eer van
onse God. Die uitverkiesing staan ook in 'n nou verband met die verbond van
verlossing of die raad van vrede. Dit is die verbond tussen die drie Persone van die
Goddelike Wese. Die Vader stel die eis dat daar vir die skuld en sonde van die
uitverkorenes betaal sal word en dat die geregtigheid vervul sal word. Die Seun gee
Homself as die Middelaar en Borg en sê: Kyk, Ek kom om U wil te doen. Die Heilige
Gees neem op Hom om diegene wat die Vader aan Christus gegee het tot Christus te
bring en by Hom in te lyf deur die geloof. Christus self is as Middelaar verkies. Die
Vader noem Hom sy Kneg, sy Uitverkorene (Jesaja 42:1). Hy is vooruit geken "vóór
die grondlegging van die wêreld. Hy is die lewende Steen wat deur die bouers wel
verwerp is, maar deur God uitverkies is. Ons is in Hom uitverkies. Soos God ons in
Hom uitverkies het vóór die grondlegging van die wêreld, sodat ons heilig en sonder
gebrek voor Hom in liefde sal wees (Ef. 1:4). God het ons in Hom uitverkies sodat
ons die ranke in die wynstok sou wees. Hy is die Hoof en die uitverkorenes is sy
liggaam.
Daarom mag ons nie aan álle mense sê dat hulle uitverkies is nie. Die Evangelie
moet verkondig word dat Jesus Christus in die wêreld gekom het om sondaars te
red. Die wat in die Seun glo, het die ewige lewe, maar wie aan die Seun
ongehoorsaam is, sal die lewe nie sien nie; die toorn van God bly op hom.
Word álle mense dan weer deur Christus salig soos hulle deur Adam verdoem is?
Nee, maar alleen dié wat in Hom deur 'n ware geloof ingelyf word en al sy weldade
aanneem (Heid. Kat. vr. 20).
Die Skrif leer ook dat die engele uitverkies is. Paulus sê in 1 Tim. 5:21: "Ek besweer
jou voor God en die Here Jesus Christus en die uitverkore engele dat jy hierdie dinge
sonder vooroordeel in ag neem en niks uit partydigheid doen nie". Hierdie uitverkore
engele het nie in sonde geval nie. Tog is daar onderskeid tussen ons uitverkiesing en
dié van die engele. Die mensheid is soos 'n boom; baie takke word afgekap, maar
die boom bly. Christus is, as die laaste Adam, die Wynstok en ons is die ranke. Die
engelewêreld is soos 'n bos: baie bome is uitgekap, maar die bos het gebly. Die
boom van die menslike geslag het behoue gebly en ook die bos van die engelewêreld
al is hulle erg gesnoei en uitgedun. In Ef. 1:10 lees ons dat God, die Vader, in die
bedeling van die volheid van die tye weer alle dinge wat in die hemele sowel as wat
op die aarde is tot een sal vergader in Christus. Sowel die uitverkore mense as die
uitverkore engele sal weer onder een Hoof gebring word – dan is die oorspronklike
verhouding weer geheel en al herstel.
Die verkiesing in Christus is organies en idividueel. Die gehele Liggaam van Christus,
die gemeente, die nuwe mensheid, en ook hulle wat aan daardie liggaam behoort, is
uitverkies. Die uitverkorenes word in die tyd deur die geloof as lidmate van Christus
sy salwing deelagtig. Daarom word in die Skrif selfs name van uitverkorenes
67