Leer en Lewe - AH Bogaards

genoem.
Ons mag ons verbly dat ons name geskrywe is in die boek van die lewe. Die goeie
Herder ken sy skape by die naam en die Here ken die wat aan Hom behoort. Hy het
Jakob lief gehad en aan Rebekka is voor die geboorte van haar twee kinders gesê dat
die meerdere die mindere sou dien. Julle het gekom by die feestelike vergadering en
die gemeente van eersgeborenes wat in die hemele opgeskrywe is (Heb. 12:23). God
het die voorwerpe van heerlikheid tevore tot heerlikheid toeberei (Rom. 9:23).
Clemens en my ander mede-arbeiders wie se name in die boek van die lewe is
(Filip. 4:3). Christus sal op die dag van sy wederkoms sê: Kom, julle geseëndes van
my Vader, beërf die koninkryk wat vir julle berei is van die grondlegging van die
wêreld af (Matt. 25:34). Calvyn sê by Luk. 10:20 dat ons by die name wat in die
hemel opgeskrywe is, moet dink aan die ewige verkiesing.
Die verkiesing is dus ook individueel. Die genade is partikulier (d.w.s. dit kom tot
elke uitverkorene afsonderlik). Die etiese rigting wat altyd sterk nadruk gelê het op
die persoonlikheid en subjektivisties aangelê is, verlaat by die uitverkiesing daardie
spoor. Nou meen hulle dat alleen die gemeente uitverkies is, sonder dat daar presies
bepaal is wie tot hierdie gemeente sal behoort. Dit is twyfelagtig wie hierdie
uitverkore gemeente sal uitmaak – dit hang van die mens af of hy glo.
Die valse mistiek maak die verkiesing los van Christus. Die Heilige Gees sou dan 'n
aparte besoek aan elkeen bring soos in 'n sel. Hulle het geen oog vir die organiese
nie en dink suiwer individualisties. Die groot kloof wat deur die sonde gemaak is, kan
nie oorbrug word met 'n teks of 'n Psalm nie. Ons verkondig niemand anders nie as
Christus en Hom, die Gekruisigde.
Dr. Karl Barth verwyt ons dat ons die mensheid wil indeel in verkorenes en
verworpenes net soos daar mans en vrouens, wit mense en swartes is. Dit is baie
maklik om van ons gereformeerde leer eers 'n karikatuur te maak en dan die
karikatuur te bestry. Dit is baie maklik. Prof. Van Niftrik volg ook hierdie voorbeeld.
Die egte gereformeerde leer van verkiesing en verwerping skuif ons
verantwoordelikheid egter nie opsy nie. Ons is uitverkies tot verantwoordelikheid.
Dan mag ons die vergelyking van blankes en swartes, mans en vroue, nie gebruik
nie. Die verkiesing in Christus is juis 'n bron van nederigheid, ootmoed, vertroue en
troos.
E. DIE VERWERPING
Die verwerping gaan soos die verkiesing, oor bepaalde persone. In die Skrif word
selfs die name van enkele verworpenes genoem. God het Esau gehaat en Farao
verwek om Sy geregtigheid te betoon. Die Here het alles gemaak vir sy doel, ja, ook
die goddelose vir die dag van onheil (Spr. 16:4). Hy het die voorwerpe van toorn vir
die verderf toeberei (Rom. 9:22). God verwerp Kaïn, dryf Ismael uit, verhard Farao
en Hy het as Pottebakker mag om uit dieselfde klei voorwerpe te maak tot eer of tot
oneer. Die getal van die uitverkorenes en ook die getal van die verworpenes is by
God bekend.
Daar is geen verkiesing sonder verwerping nie. En tog. Is hulle nie eenders en staan
beide nie op dieselfde plan nie. Die verwerping is nie gekoördineerd met die
verkiesing nie, maar daar – aan gesubordineer. Die verkiesing in Christus is die spil
waarom alles en waarom ook die verwerping draai.
Die verkiesing gaan oor die enkele mens (individueel) in organiese verband met die
liggaam van Christus. Dit gaan dus oor die boom en die takke, die Wynstok en die
68