Leer en Lewe - AH Bogaards

onsterflikheid ontvang. Christus stel hierteenoor dat sommige in die ewige verderf
ingaan en ander die ewige lewe ontvang. Ons sien ook hier dat die mens glo wat hy
graag wil. Ons moet nie regverdiger en wyser as God wil wees nie.
Dr. Karl Barth en die dialektiese teoloë stel verkiesing en verwerping nie naas
mekaar nie, omdat hulle leer dat die verwerping vir Christus is en die verkiesing vir
alle mense. Daarom moet die Kerk aan elke mens sê dat hy verkore is, omdat
Christus vir hom die verwerping op Hom geneem het. Wie glo, moet as 'n verkorene
lewe. Dit is dus die leer van die algemene versoening. Wel durf hulle nie met
sekerheid sê dat alle mense salig sal word nie, maar tog moet hulle tot die
gevolgtrekking kom. Daarmee het hulle geheel en al afgereken met ons
belydenisskrifte en die duidelike uitsprake van Gods Woord.
Tog wil ons nie die verkiesing en verwerping op een lyn stel nie. Die verkiesing is nie
gekoördineerd met die verwerping nie. Die ewige lewe het 'n ander plek in die
uitverkiesing as die ewige verderf. Die sonde het in Gods raad 'n ander plek as die
genade. Ons stel die koring en kaf wat daar op 'n dorsvloer is tog ook nie op een lyn
nie. Die verwerping is gesubordineerd aan die verkiesing. Gesubordineerd of
ondergeskik! Die boom van die menslike geslag bly behoue al val die meeste takke
af. Die los takke gaan verlore. Christus is die wynstok en ons is die ranke. In die
hemel sal die nuwe mensheid wees; in die hel kom die afsonderlike mense, losgeruk
uit die verband. Daar sal die toppunt van die individualisme bestaan. Die Kerk is dus
die kurk waarop die wêreld moet dryf. Die verwerping is ondergeskik aan die
verkiesing.
Van al die besluite van God is die verkiesing tot die ewige lewe die sentrale besluit.
C. DIE UITVERKIESING
Die lyn van die uitverkiesing loop deur die hele Skrif. Van die begin af sien ons die
teenstelling tussen die heilige en die onheilige linie. Abraham word geroep uit Ur van
die Galdeërs. God het Jakob liefgehad en daarom moet die meerdere die mindere
dien. Moses spreek oor Gods Boek waarin die name van die uitverkorenes staan.
Jesaja sê dat elkeen wat onder die lewendes opgeskrywe is in Jerusalem, heilige
genoem sal word (Jes. 4:3). Daniël skrywe oor die boeke wat geopen word (Dan.
7:10), en oor hulle wat in die Boek opgeskrywe staan (Dan. 12:1).
Christus dank die Vader dat Hy hierdie dinge vir wyse en verstandige mense verberg
het en dit aan kindertjies geopenbaar het en dat dit sy welbehae was. Christus
spreek telkens oor dié wat die Vader aan Hom gegee het. Die goeie Herder lê sy lewe
af vir die skape.
God sal die dae verkort ter wille van die uitverkorenes, die wat Hy uitverkies het
(Markus 13:19-20). Baie is geroep, maar min uitverkies (Matt. 20:16; Matt. 22:13-
14; Markus 13:27).
Paulus spreek in Rom. 9:11 oor die verkiesing en die verwerping. Die pottebakker
het mag oor die klei, om uit dieselfde klomp die een voorwerp te maak tot eer en die
ander tot oneer. Paulus sê ook: Wie sal beskuldiging inbring teen die uitverkorenes
van God? Petrus spreek oor die uitverkorenes volgens die voorkennis van God, die
Vader, en noem die gemeente 'n uitverkore geslag.
Wie dan ook met besware kom teen die verkiesing en die verwerping, moet dit
inbring teen die Skrif self. Want een van twee: ons glo nie dat God verkies het ten
ewige lewe nie en dan werp ons meteens die Skrif oorboord. Of ons aanvaar geheel
en al wat God ons in Sy Woord geopenbaar het en buig voor die gesag van die Skrif:
65