Leer en Lewe - AH Bogaards

objektief en histories reeds bestaan het. Hulle sou, volgens die orde wat God in Sy
vrymag vasgestel en by die uitdeel van Sy genademiddele in die oog hou, die
wedergeboorte nie deelagtig kon word, indien hulle nie gebore is as kinders van die
verbond nie.
"En juis as sulke kinders van die verbond word hulle van Godsweë geroep. Al is dit
ook so dat hulleself nog nie die dinge van die Evangelie verstaan nie, is hulle tog
geroepe in en met hulle ouers; as kinders van die gelowiges kom die belofte aan
hulle saam met hulle ouers toe, dit wil sê, die belofte van die Evangelie wat alleen in
die Evangelie bekend gemaak en aangebied word; as die saad van Christen-ouers
word hulle nie los van die bediening van die Woord nie, maar in verband daarmee
inwendig geroep deur die Heilige Gees en so in die wedergeboorte in Christus ingelyf.
Wanneer 'n kind losgemaak word van sy omgewing, dit wil in die verband sê die
genadeverbond, skyn dit asof die roeping aan die wedergeboorte voorafgaan, maar
dan ontbreek tegelyk ook alle grond om aan die saligheid van die klein kindertjies te
glo. Objektief en histories beskou egter, gaan die roeping aan die wedergeboorte, die
bediening van die Evangelie aan die werking van die Gees vooraf."
Nou word daar weliswaar gesê dat 'n dowe nie kan hoor en 'n dooie nie kan sien nie,
maar die Skrif sê dat God die dinge wat nie is nie, roep asof hulle daar was. Die doop
van die kindertjies sou geen krag hê as die Woord nie daar was en as dit nie op die
Woord volg om laasgenoemde te beteken en te verseël nie. Bavinck skryf dat net
soos die doop die seël is op die Woord, so is die wedergeboorte die vervulling van die
belofte wat alleenlik in die Evangelie aan ons gebring word en wat volgens dieselfde
Evangelie nie alleen vir die gelowiges geld nie, maar ook vir hulle kinders.
2. God roep deur Sy skepping en voorsienigheid
Ons ken die Here deur twee middele: Ten eerste deur die skepping, onderhouding en
regering van die hele wêreld, aangesien dit voor ons oë is soos 'n mooi boek waarin
alle skepsele, klein en groot, die letters is wat ons die onsigbare dinge van God
duidelik laat sien, naamlik sy ewige krag en goddelikheid soos die apostel Paulus sê,
Rom. 1:20; dinge wat almal genoegsaam is om die mense te oortuig en hulle alle
verontskuldiging te ontneem (Artikel 2, N.G.B.).
God openbaar Homself in die skepping en in Sy voorsienigheid. Die hemele vertel die
eer van God en die uitspansel die werk van Sy hande. Hoe meer ons die natuur en
die geskiedenis bestudeer, hoe meer moet ons dié God aanbid en verheerlik wat alle
dinge gemaak het en nog regeer. God spreek tot alle mense as hulle maar oë het
wat kan sien en harte om op te merk. Hy toon vir ons dat Hy alles met wysheid tot
stand gebring het. Want Sy onsigbare dinge kan van die skepping van die wêreld af
in sy werke verstaan en duidelik gesien word, naamlik sy ewige krag en
goddelikheid, sodat hulle geen verontskuldiging het nie (Rom. 1:20). In die
geskiedenis word Sy raad van dag tot dag bevestig; Hy voer die geskiedenis uit
volgens Sy plan en bestek. Hy sê: Laat staan en weet dat Ek God is (Psalm 46:11
[Ps. 46:10]). Want die toorn van God word van die hemel af geopenbaar oor al die
goddeloosheid en ongeregtigheid van die mense wat in ongeregtigheid die waarheid
onderdruk (Rom. 1:18).
Die wêreld is 'n grootse kunswerk; hemel en aarde getuig van God se wysheid. Sy
wysheid blink daarin uit dat Hy elke ding op die regte tyd beskik en alle dinge op die
beste wyse reël.
Hierdie roeping (wat uitgaan van skepping en voorsienigheid) is egter nie
genoegsaam nie – ons leer God nie daaruit ken as die enige, waaragtige, drie-enige
155