Leer en Lewe - AH Bogaards

evolusie ens. Ons mag Gods Woord nie kritiseer nie, want Gods Woord kritiseer ons
as sondige mense. Die Heilige Gees verlig ons verstand en dié verligte verstand word
gerig op die sentrale waarhede wat in die Bybel geopenbaar is. En hoe vaster ons
geloof word, hoe meer word hierdie geloofskennis ook gerig op dié dinge en
waarhede wat aan die sirkelomtrek lê – ook dit leer ons vanuit die sentrum, vanuit
Christus besien.
(b) Geloofsvertroue
Die vaste vertroue behoort nie alleen tot die welwese van die geloof nie, maar ook
tot die wese daarvan. Die ware geloof is immers vertrouend van aard. Selfs hulle wat
maar net wil praat van 'n toevlugnemende geloof, openbaar vertroue in Christus
wanneer hulle tot Hom die toevlug neem.
Daarom mag ons die geloof nie losmaak van Christus en van Sy Kerk nie. Die
gelowige is in Christus ingelyf en dus een met Hom; hy behoort aan Sy liggaam. Die
Kategismus wys daarop as dit sê dat nie alleen aan andere nie, maar ook aan my
vergewing geskenk word. Daarin verskil ons gereformeerde geloof wesenlik van die
individualisme en metodisme en mistisisme – hulle ken baie min van die ware
blydskap en sekerheid van die geloof.
Ons moet dus nie alleen die gemeenskap, die massa soek nie, want dan is daar te
veel meelopers en napraters. Andersyds moet ons ook nie op die persoonlike alleen
nadruk lê nie, want dan lei dit tot geestelike hoogmoed. Ons moet op albei nadruk
lê; op die gemeenskaplike van ons Christelike geloof en ook op die persoonlike
verantwoordelikheid van elke gelowige.
4. Historiese geloof
Die historiese geloof rig sig eensydig op ons verstand; dit bestaan in 'n teoretiese
kennis en daarin dat die Bybelwaarhede bloot verstandelik as waar beskou word. Die
gevolg daarvan is dat mense in verstarde verstandsgodsdiens en ortodoksisme
verval. In die oordeelsdag sal hulle vir Christus sê: Ons het in U naam geprofeteer;
dan sal Hy hulle antwoord: Ek het julle nooit geken nie.
5. Tydgeloof
Hier speel die gevoelslewe weer in hoofsaak 'n rol. Mense met 'n tydgeloof kan tot
trane beweeg word as hulle hoor van die liefde van Christus, maar later droë hul
trane gou weer op. Die saad wat in vlak grond geval het, skiet gou op, maar verdor
weer sonder om vrugte te dra. In tye van bespotting en vervolging verdwyn hierdie
tydgeloof.
Die ware gelowiges kan nie heeltemal verval en van die Here afval nie, maar wel die
skyn- of tydgelowiges.
6. Wondergeloof
Die wondergeloof is weer eensydig op die wilslewe gerig. Baie mense ken dit slegs in
dae van siekte en moeite. Dan wil hulle graag hê dat daar vir hulle gebid moet word
en dan bid hulle ook self om uitredding en straks vergeet hulle weer alles. Dit is soos
in die geval van die tien melaatses waarvan net een na die Here Jesus teruggekom
het om Hom te dank. So sal daar in die oordeelsdag ook mense wees wat sal sê: Ons
het in U naam duiwels uitgedryf en baie kragte gedoen; ook aan hulle sal die Here
sê: Ek het julle nooit geken nie. Paulus sê: "Al sou ek al die geloof hê sodat ek berge
kon versit, en ek het nie die liefde nie, dan sou ek niks wees nie" (1 Kor. 13:2).
7. Die ware saligmakende geloof
Dit het te doen sowel met ons verstand asook met ons gevoelslewe en met ons
162