Leer en Lewe - AH Bogaards

met alle uitverkorenes tot Hom in hemelse blydskap neem. In art. 16 Nederlandse
Geloofsbelydenis staan: Ons glo dat waar die ganse geslag van Adam deur die sonde
van die eerste mens in verderf en ondergang verkeer, God Homself sodanig betoon
het as wat Hy is, naamlik barmhartig en regverdig. Barmhartig: deurdat Hy uit
hierdie verderf trek en verlos diegene wat Hy in sy ewige, onveranderlike raad uit
louter goedertierenheid uitverkies in Christus Jesus, onse Here, sonder om enigsins
hul werke in aanmerking te neem. Regverdig: deurdat Hy die ander in hul val en
verderf laat bly waarin hulle hulself gewerp het. En in art. 37 word gespreek oor die
uitverkorenes wat deur Christus met eer en heerlikheid gekroon sal word in die
ewige saligheid.
In die Vyf Artikels word breed oor die uitverkiesing gehandel, veral in die eerste
artikel waarvan ons die verkorte inhoud weergee: Almal het in Adam gesondig en is
die dood skuldig. God sou niemand veronreg het as Hy almal in die vervloeking
gelaat het nie. Hy het sy liefde geopenbaar in sy seun. Hy laat die Evangelie van
genade verkondig deur die predikers van die Evangelie te stuur tot wie en wanneer
Hy wil, om die mense te roep tot geloof. Wie nie glo nie, word van die toorn verlos.
Die oorsaak van die ongeloof lê in die mens, die geloof is 'n gawe van God. God werk
volgens sy uitverkiesing, wat vir baie tot ergernis en vir Gods volk tot troos is. God
het die syne in Christus uitverkies en besluit om hulle die saligheid te skenk deur
hulle aan Christus te gee, met Christus te verenig en in Christus te bewaar.
Die verkiesing is dieselfde in die Ou en Nuwe Testament tot die genade en die
heerlikheid, tot die saligheid en die weg van saligheid. Die verkiesing is nie uit maar
tot die geloof en is die fontein van alle saligmakende goed. Die oorsaak van die
verkiesing is volgens Gods Woord die onvoorwaardelike welbehae van God. Hierdie
verkiesing is kragtens Gods deugde onveranderlik. Die uitverkorenes word op Gods
tyd nie langs ongeoorloofde weë nie, maar uit die vrugte van hulle verkiesing
verseker. Hierdie versekering bring hulle tot 'n Godsalige lewe. Die leer van die
uitverkiesing moet met eerbied gepredik word, soos dit in die Ou en Nuwe Testament
geskied. Die Skrif prys die verkiesing die meeste aan deur ook die verwerping te
leer. Hierdie verwerping word verskillend gebruik deur diegene wat die versekerdheid
mis; deur hulle wat swak is in die geloof en deur die sorgloses.
Omdat die kinders van die gelowiges heilig is, uit krag van die genadeverbond, moet
die godsalige ouers nie twyfel aan die verkiesing en saligheid van hulle
vroeggestorwe kinders nie.
Ons mag van die uitverkiesing geen misbruik maak uit onverskilligheid of lydelikheid
nie. Ons moet dit reg gebruik deur ons verkiesing vas te maak, deur ons
verantwoordelikheid te ken en God te verheerlik.
B. DIE VOORVERORDINERING OMVAT DIE VERKIESING EN
DIE VERWERPING
Teen hierdie onderskeiding is daar beswaar ingebring. Sommige wil desnoods nog
spreek oor die verkiesing, maar in geen geval oor die verwerping nie. (Dit hang
immers van die mens af of hy glo of nie. Wie glo, word verkies en oor die ander swyg
hulle liewer.
Ook is daar die voorstanders van die kondisionele (voorwaardelike) onsterflikheid. As
iemand 'n gelowige is, dan is hy ook onsterflik, want hy ontvang die ewige lewe. Wie
die geloof nie het nie, sal vernietig word. Ons ontvang dus die onsterflikheid
voorwaardelik. Wie aan die voorwaarde van die geloof beantwoord, sal die
64