Leer en Lewe - AH Bogaards

Christus baie wonderwerke verrig. Tog moes die wonder mettertyd verdwyn. Aan
Johannes is in die gevangenis die berig gebring: Blindes sien weer, kreupeles loop,
melaatse word gereinig, dowes hoor en dooies word opgewek en aan die armes word
die Evangelie verkondig. In hierdie laasgenoemde woorde het ons 'n klimaks en dit is
dan ook die blywende heilsfeit; dat die Evangelie verkondig sal word. Die
wonderwerke het maar net die weg voorberei vir die prediking van die Evangelie.
Daarom hou die wondere op as die stigtingsjare van die Kerk verby is, maar die
prediking van die Evangelie gaan voort. Wie dan ook die teken, die wonder, begeer
bo die Evangelie, word ongelowig soos die Jode in die tyd van die Here Jesus. Die
wondere het gepas by die jong christelike Kerk. Wie derhalwe die wondere verkies bo
die Woord van God, is soos 'n grysaard wat weer kinds geword het.
In die Openbaring van Johannes het die Here aan ons getoon die dinge wat haas
moet geskied. Daarom moet ons ag gee op die tekens van die tye; die antichris sal
kom en die Kerk geboikot word. Maar dan sal Christus ook weer kom om te oordeel
oor lewende en dode. Ons sien uit na Sy oorwinning en daarom verwag ons dié dag
met groot verlange om dan ten volle te kan geniet van die beloftes van God in Jesus
Christus onse Here.
(b) Die Hoëpriester
Christus is aan die regterhand van die Vader as die groot Priester van Sy volk. Met
Sy volkome soenoffer het Hy ingegaan in die Allerheiligste van Gods
teenwoordigheid. Die Vader sien ons in Hom aan. Hy het ten hemel gevaar om aan
ons die Trooster te stuur wat by ons bly. Die Heilige Gees, gestuur deur die Vader en
die Seun, berei die bruid (die gemeente) voor vir die koms van haar Bruidegom
(Christus).
Die Heilige Gees pas die voldoeningswerk van Christus toe in die lewe van die
gelowiges. Wanneer ons in sonde val, wys Hy op Sy geregtigheid en op Sy bloed wat
ons reinig van alle sonde. Christus is in die heiligdom van God werksaam as ons
Hoëpriester. Ons mag deel in die rykdom van Sy genade. Die Heilige Gees gee aan
ons uit die volheid van Christus alles wat ons nodig het. Daarom sê Paulus dat hy
verlang om ontbonde en met Christus te wees, want dit is verreweg die beste. Die
hemel het vir ons betekenis omdat Christus daar is.
Hy bid in die hemel vir Sy volk. En Sy gebed het besondere betekenis omdat Hy
alleen kan sê: Vader, Ek wil dat waar Ek is, hulle wat U My gegee het, ook sal wees.
Nou verstaan ons ook nog beter die woorde van Christus aan Petrus: "Simon, Simon,
kyk, die Satan het vurig begeer om julle soos die koring te sif. Maar Ek het vir jou
gebid, dat jou geloof nie ophou nie." Ook ons onverhoorde gebede kry nou vir ons
betekenis; ons besef dat ons nie altyd kry wat ons vra nie, omdat Christus weet wat
vir ons die beste is en Hy bid vir ons sodat ons op Gods tyd ontvang wat beter is as
wat ons gevra het.
In art. 26 van ons Ned. Geloofsbelydenis word gehandel oor die enige voorbidding
van Christus: "Ons glo dat ons geen toegang tot God het nie as net deur die enigste
Middelaar en Voorspraak, Jesus Christus, die Regverdige." Hy is ons mond wat vir
ons en in ons plek tot die Vader spreek. Deur die reukwerk van Sy gebede het ons
gebede gereinig. Maar hierdie Middelaar moet ons deur Sy grootheid nie verskrik nie,
want niemand het ons meer lief as Hy nie. Wie het meer liefde aan ons betoon as Hy
wat Sy lewe vir ons gegee het? Sou ons tot iemand anders die toevlug neem?
Niemand het meer mag as Hy aan Wie alle mag in hemel en op aarde behoort nie.
Niemand word eerder verhoor as Christus, die eie Seun van die Vader nie. Daarom is
die Maria-verering en die verering van die heiliges so dwaas. Ons belydenis sê: "So
143