Leer en Lewe - AH Bogaards

kennis van God nie. Daar is geen natuurlike teologie wat vir ons 'n voorbereiding is
vir die regte Godskennis of wat hierdie kennis aan ons verskaf nie. So kom die mens
hoogstens tot 'n Godsbegrip, maar nooit tot kennis van die enige en waaragtige God
nie. Alleen dan kan ek God as Skepper uit die skepping, onderhouding en regering
ken, indien ek Hom eers leer ken het uit sy Woord. Slegs wanneer ons met die Skrif
gewapen is, kan ons die ware Godskennis verkry.
Wat is nou die oorsaak van hierdie toedrag van sake? Die oorsaak is nie geleë in die
algemene openbaring van God nie, maar in die verdorwenheid van die sondaar.
Hierdie feite lewer geen kritiek op die openbaring nie, maar wel op die mens wat
deur sy eie skuld nie meer in staat is om daarin te lees sonder die bril van Gods
Woord en sonder die verligting van sy verstand deur die Heilige Gees nie.
God gee aan ons daardie Boek en wil ook aan ons die oë gee om daardie Boek goed
te lees, want van nature is ons almal geestelik blind. Aan daardie Boek haper daar
niks nie. Ons Belydenis noem dit 'n mooi boek. En God word in die skepping baie
duidelik geopenbaar. Wie oë het om te sien en ore om te hoor, sien oral die
merktekens van sy hande, hoor oral sy stem en ontvang alles uit sy troue
Vaderhand: lower en gras, reën en droogte, vrugbare en onvrugbare jare, spys en
drank, gesondheid en krankheid, rykdom en armoede en alle dinge.
Die mens buite Christus staan teenoor dié Boek soos 'n blinde. Dat hy die handelinge
en die dade van God nie opmerk nie, is die gevolg van die algehele verduistering van
sy hart en verstand deur die sondeval. "Hy het in die tye wat verby is, toegelaat dat
al die nasies in hulle eie weë sou wandel, al het Hy Homself nie onbetuig gelaat nie"
(Hand. 14:16, 17). Die skuld lê nie by God en in sy Openbaring nie, omdat wat van
God geken kan word, in hulle openbaar is; want God het dit aan hulle geopenbaar.
In skuldige onopmerksaamheid het die mense hulle nie laat bring tot die regte
kennis van God nie. Daarom is hulle nie te verontskuldig nie, omdat hulle, hoewel
hulle God geken het, Hom nie as God verheerlik het nie. Hulle behoort dit te gedoen
het, maar het dit nie gedoen nie. Weliswaar het hulle sommige dinge gedoen wat
deur die Wet vereis word, omdat die werke van die Wet in hulle harte geskrywe was,
maar hulle het dit gedoen, nie omdat God dit wou hê nie, maar uit
nuttigheidsoorweginge. Hulle doen daardie dinge van nature, uit liefde tot hulle self
of omdat hulle dit beter ag om so te handel. 'n Mens kan die Wet van God onderhou
uit dankbaarheid en deur die geloof in Christus al het selfs die allerheiligste maar 'n
klein beginsel van hierdie gehoorsaamheid. Maar iemand kan ook baie werke van die
Wet doen, omdat dit goed vir hom is (Rom. 2:14-15).
Maar wat die kennis van God betref wat verkry word deur die algemene openbaring,
sê die Skrif dat die goddelose mense dwaas geword het in hulle oorlegginge en dat
hulle onverstandige hart verduister is. Hulle het hulself voorgedoen as wyse, maar
hulle was dwase. Vanweë hulle eiewysheid kan hulle God nie ken uit sy Openbaring
nie. Dit kan ons oral sien, want die heidene het verval tot die aller-grofste
afgodediens waarin hulle die skandelikste teennatuurlike sondes bedrywe het. "Hulle
het die heerlikheid van die onverganklike God verander in die gelykvormigheid van
die beeld van 'n verganklike mens en van voëls en viervoetige en kruipende diere.
Daarom het God hulle ook in die begeerlikhede van hulle harte oorgegee aan
onreinheid, om hulle liggame onder mekaar te onteer" (Rom. 1:23-32). En so word
die toorn van God geopenbaar oor al die goddeloosheid en ongeregtigheid van die
mense wat in ongeregtigheid die waarheid onderdruk (Rom. 1:18). Die belydenis sê
dat die dinge wat God geopenbaar het, genoegsaam is om die mense te oortuig en
alle verontskuldiging te ontneem. Niemand sal in die oordeelsdag kan en durf sê: ek
kon nie weet dat God bestaan nie. Die grootste en felste godloënaar sal moet
15