Leer en Lewe - AH Bogaards

die geloof van die Gereformeerde Kerke oordeel dat dit nie uit skinderpraatjies wat
hier en daar saamgeraap is en ook nie uit die private of besondere spreuke van
sommige sowel ou as nuwe leraars te kwader trou aangehaal en in verkeerde sin
verdraai is nie, maar uit die publieke belydenis van die kerk self en uit hierdie
verklaring van die regsinnige leer met die eendragtige ooreenstemming van almal en
van elke lid van die sinode bevestig is.
"Daarna vermaan die sinode ook die lasteraars ernstig dat hulle moet toesien hoe 'n
swaar oordeel van God hulle op hulle laai wat teen soveel Kerke en die belydenisse
van soveel Kerke valse getuienis spreek, die gewetes van die swakkes beroer en by
baie die gemeenskap van die ware gelowiges verdag probeer maak. Ten laaste
vermaan die sinode alle mededienaars in die Evangelie van Christus om hulle in die
behandeling van hierdie leer beide in die skole en kerke godvrugtig en godsdienstig
te gedra; dat hulle dit sowél met die tong as met die pen tot Gods eer, tot heiligheid
van die lewe en tot vertroosting van die verslae gemoedere te rig; dat hulle met die
Skriftuur, volgens die gelykmatigheid van die geloof, nie alleen voel nie, maar ook
spreek; en eindelik hulle van al sulke maniere van spreek onthou wat die perke van
die opregte sin van die Heilige Skrifte buite gaan en aan die losbandige Sofiste
aanleiding mag gee om die leer van die Gereformeerde Kerke te beskimp en ook te
laster.
"Die Seun van God, Jesus Christus, wat aan die regterhand van sy Vader sit en aan
die mense gawes gegee het, heilig ons in die waarheid, bring diegene wat verdwaald
is tot die waarheid, stop die monde van die lasteraars van die gesonde leer en
begiftig die dienaars van sy Woord met die Gees van Wysheid en onderskeiding
sodat al hulle redene mag gedy tot eer van God en tot stigting van die toehoorders.
Amen."
H. DIE MISBRUIK VAN DIE PREDESTINASIELEER
Die leer van die predestinasie, soos dit in die Skrif geleer en in ons belydenisskrifte
bely word, het baie bestryders, omdat God alleen deur hierdie leer verheerlik en die
sondaar diep verneder word. En die mens wil van genade alleen nie lewe nie.
Sommige maak van hierdie leer misbruik uit onverskilligheid. Hulle onttrek hulle aan
God se geopenbaarde wil met 'n valse beroep op God se verborge wil, omdat hulle
geen lus het in die diens van die Here nie. Hulle redeneer baie dom en sê: as dit tog
reeds besluit is hoe dit sal wees, kan ons daar niks teen doen nie en is dit die beste
om rustig af te wag wat in ons lewe gaan gebeur. Is ons verworpe, gaan ons tog
verlore; is ons uitverkies, kom dit wel in orde. Hulle verlustig hulle selfs daarin
omdat hulle in die leer van die Kerk, na hulle mening, 'n pragtige argument gevind
het om hulle aan hul roeping te kan onttrek. Ook beweer hulle dat hulle hul wel wil
bekeer, maar nie kan nie. Christus sal egter, as hulle hul nie bekeer nie, in die
oordeelsdag ook aan hulle sê: julle wou nie. Want hulle wil nie wandel in die weë van
die Here nie, maar volgens die goeddunke van hulle bose hart. Daarom laat die leer
van die predestinasie hulle koud en onverskillig. Die oorsake van baie afwykinge in
die leer moet gesoek word in die lewe.
Met die valse mistiek is dit heeltemal anders gesteld. Die mistisiste is oortuig dat
God verkies en verwerp het. Hulle hoor graag spreek oor die Vrymag en
Soewereiniteit van God en oor die onmag en verdoemelikheid van die sondaar. Maar
hulle sien die predestinasie heeltemal verkeerd: nie organies nie, maar fatalisties.
Hulle durf selfs 'n beroep doen op hulle onmag en verstaan nie dat ons uitverkies is
tot verantwoordelikheid sodat ons ons saligheid met vrees en bewing moet uitwerk,
74