Leer en Lewe - AH Bogaards

van God gebring en dan voer God sy raadsplan uit (Openbaring 8:3).
Nou begryp ons ook dat ons gebruik moet maak van die middele wat God aan ons
gegee het. Die Here is magtig om ook sonder middele te werk, maar die gewone weg
wat Hy in sy voorsienige bestel volg, is die middellike weg. Hosea wys daarop
in 2:18-21: "En Ek sal My met jou verloof tot in ewigheid en My met jou verloof in
geregtigheid en in reg en in goedertierenheid en in ontferming. En Ek sal My met jou
verloof in trou; dan sal jy die Here ken. En in dié dag sal Ek verhoor, spreek die
Here, Ek sal die hemel verhoor en dié sal die aarde verhoor; en die aarde sal die
koring verhoor en die mos en die olie, en dié sal Jisreël verhoor."
Die Here het Hom met sy volk verloof en dan gee Hy sy seëninge aan die volk langs
die weg van middele. Die hemel verhoor die aarde, die aarde verhoor die koring en
die mos en die olie en dié sal Jisreël verhoor. Ons hou bidure vir die oes en van God
se seën hang alles af. Maar dan moet die mens tog ook saai en skoffel en oes in
diepe afhanklikheid van Hom, wat alle dinge bestuur.
Dan is ons ook in teenspoed geduldig. In ons belydenis wat nie 'n sierplant is wat
geen vrugte dra nie, maar 'n beker wat gevul is met die helder, fris water uit Gods
Woord, vind ons die ryke troos dat alles uit Gods Vaderhand ons toekom. In dae van
teenspoed is die hoofsaak dan vir ons, nie watter kruis op ons skouers gelê is nie,
maar wel hoe ons dit dra, of ons dit dra deur die geloof in ons Here Jesus Christus.
Die gelowige is geduldig, maar dit beteken nie dat hy onaandoenlik is soos die
stoïcyn met sy noodlotsbeskouing wat op sy tande byt en hom groot hou nie. Wie
inderdaad groot is (deur die geloof in Christus) hoef hom nie groot te hou en is nie
koud en onverskillig nie. Die kastyding is geen oorsaak van vreugde nie, maar van
droefheid, dog dit werp 'n vreedsame vrug van geregtigheid af vir diegene wat
daardeur geoefen is.
Ons moet die roede kus en ons kruis dra in die krag van Christus; dan sal die Here
ons leer om geduld te beoefen. Ons gee ons oor in sy hand en weet dat alle dinge
meewerk ten goede, dat ook die kwade ons ten beste gekeer word. In kinderlike
geloof vereenselwig ons ons met God se wil sodat ons ook soos 'n Job kan sê: Die
Here het gegee, die Here het geneem, die Naam van die Here sy geloof. (Job 1:21)
Ons is in voorspoed dankbaar.
Van nature is ons ondankbaar. Van die tien wat genees is van melaatsheid, het
alleen een Samaritaan teruggekom sodat die Here Jesus moes vra: Waar is die
nege? Die vraag word soms gestel wat makliker is: om in teenspoed geduldig of in
voorspoed dankbaar te wees. En dit is 'n feit dat beide ewe moeilik is; beide is die
vrug van genade alleen. Tog sien ons meer geduld in teenspoed dan dankbaarheid in
voorspoed. Dit is 'n gevolg daarvan dat ons in dae van teenspoed so afhanklik kan
wees: voor die uitkoms is ons afhanklik, maar as dit dan gekom het, vergeet ons so
maklik dat die Here die uitredding gegee het. Daarom sê die digter: Vergeet nooit
een van sy weldadighede, vergeet Hom nie wat jou sy guns bewys.
Ons moet klein word te midde van al die onverdiende weldade en saam met Petrus
uitroep: "Here, gaan weg van my af, want ek is 'n sondige mens." (Luk. 5:8) Sowel
die geduld as die dankbaarheid moet staan in die teken van die offer wat die vrug is
van die Offer van onse Here Jesus Christus.
Ten opsigte van die toekoms het ons 'n vaste vertroue.
Ons moet op ons hoede wees vir twee gevare: ten eerste vir die gevaar van ydele
besorgdheid. "De mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest, doch
dat nooit op komt dagen, zo heeft hij meer te dragen dan God te dragen geeft". Dan
95