Leer en Lewe - AH Bogaards

is dan alleen deur 'n gebrek aan vertroue hierdie misbruik ingevoer dat mense die
heiliges onteer in plaas van hulle te eer, deur te doen wat hulle nooit begeer of
gedoen het nie, maar wat hulle met volharding en volgens hul skuldige plig verwerp
het, soos uit hul geskrifte blyk."
Ook moet ons die Voorbidder, Christus, nie verbygaan vanweë ons onwaardigheid
nie. Want ons bid nie tot God op grond van ons eie waardigheid nie, maar ons pleit
slegs op grond van die uitnemendheid en waardigheid van ons Here Jesus Christus,
Wie se waardigheid ons waardigheid word deur die geloof. "Terwyl ons dan 'n groot
Hoëpriester het wat vir ons in die hemel ingegaan het, naamlik Jesus die Seun van
God, laat ons hierdie belydenis onwankelbaar vashou. Laat ons dan met
vrymoedigheid na die troon van genade gaan sodat ons barmhartigheid kan verkry
en genade vind om op die regte tyd gehelp te word." Genoemde artikel van die
Geloofsbelydenis eindig so mooi: "Waarom sal ons 'n ander advokaat soek,
aangesien dit God behaag het om ons Sy Seun as Advokaat te gee? Laat ons Hom
nie verlaat om 'n ander te neem, of liewer om 'n ander te soek sonder om Hom ooit
te vind nie; want toe God Hom aan ons gegee het, het Hy goed geweet dat ons
sondaars was. Volgens die bevel van Christus roep ons daarom die hemelse Vader
aan deur Christus, ons enigste Middelaar, soos dit ons in die gebed van die Here
geleer is; en ons is daarvan seker dat alles wat ons die Vader sal bid in Sy Naam,
aan ons gegee sal word."
Ons bede moet wees: Here Jesus, bid vir ons.
(c) Die Koning
Christus het ook as koning ten hemel gevaar. Dawid het dit voorspel toe hy in die
koms van die ark na Jerusalem 'n profesie gesien het van die ingang van die Here
Jesus in Sy hemelse residensie. Daarom het hy in Psalm. 24 gesing: "Hef op julle
hoofde, o poorte, ja verhef julle, ewige deure, dat die Erekoning kan ingaan. Wie is
dan die Erekoning? Die Here, sterk en geweldig, die Here geweldig in die stryd." Die
Heilige Gees het hierdie Psalm aan ons gegee, nie alleen met die oog op die
opvoering van die ark na Jerusalem nie, maar ook met die oog op die hemelvaart
van ons Here Jesus. Daarom het Christus as Koning gesê dat aan Hom alle mag in
hemel en op aarde behoort.
Dit is opmerklik dat die dissipels kort voor Sy hemelvaart vir Hom gevra het of Hy in
daardie tyd die koninkryk van Dawid weer gaan oprig – immers, by Sy hemelvaart
beweeg alles om Sy koningskap.
Hy het van die Vader die hoogste mag en eer ontvang. Deur Hom regeer die Vader
alle dinge, ja, die hele wêreld. Uit Sy hand het Christus die boek van God se
Raadsbesluite geneem en die sewe seëls oopgemaak.
Hierdie Koning is tewens ook die Hoof van Sy Kerk. "Hy wat neergedaal het, is
dieselfde as Hy wat opgevaar het bokant al die hemele, sodat Hy alles kan vervul. En
Hy het gegee sommige as apostels, ander as profete, ander as evangeliste, ander as
herders en leraars, om die heiliges toe te rus vir hulle dienswerk tot opbouing van
die liggaam van Christus" (Ef. 4:10-12). So word die Kerk opgebou en giet Christus
Sy hemelse gawes uit. Christus voer Gods raadsplan ten volle uit.
En eendag kom Hy om as Koning die oordeel te voltrek. Hoe ontsettend sal dit dan
nie wees vir die ongelowiges as hulle die knie moet buig voor Hom wat hulle nie as
Koning wou erken nie, maar verwerp en gehaat het. Dan word die boeke geopen en
moet hulle rekenskap gee; die boeke van God se alwetendheid en van ons
onderbewussyn en gewete. Niks is vir hierdie Koning verborge nie. Vir dié wat aan
144