Leer en Lewe - AH Bogaards

XIV DIE KERK
A. WAT LEER DIE BELYDENISSKRIFTE
In die Nederlandse Geloofsbelydenis word uitvoerig oor die betekenis van die Kerk
van die Here gehandel; in art. 27 – 29 oor die Kerk en in art. 30 – 32 oor die bestuur
van die Kerk. Dit is waarlik pragartikels wat vandag ook nog uiters waardevol is.
Art. 27 handel oor die algemene Christelike Kerk. Dit is 'n heilige vergadering van die
ware gelowiges in Christus wat hul hele saligheid in Jesus Christus verwag, en gewas
is deur sy bloed, geheilig en verseël deur die Heilige Gees. Hierdie Kerk was daar van
die begin van die wêreld af en sal daar wees tot aan die einde toe omdat Christus 'n
ewige Koning is wat nie sonder onderdane kan wees nie. Hierdie Kerk word deur God
bewaar en in stand gehou teen die woede van die hele wêreld; alhoewel dit somtyds
'n tyd lank klein is en in die oë van die mense skynbaar tot niet geraak het. Dit is
internasionaal versprei oor die hele wêreld en één in Christus deur die Heilige Gees.
Art. 28 leer dat elkeen skuldig is om hom by die ware Kerk te voeg omdat daar buite
hierdie vergadering geen saligheid is nie. Sodoende bewaar die gelowiges die
eenheid van die Kerk en is hulle onderling diensbaar aan die opbouing van die
broeders volgens die gawes wat God hulle verleen het. Daarom moet hulle hul ook
kragtens die amp van die gelowiges afskei van diegene wat nie tot die Kerk behoort
nie en hulle by hierdie vergadering voeg al sou hulle ook hierom die doodstraf moet
ondergaan.
Art. 29 wys op die onderskeid en die merktekens van die ware en die valse Kerk. Die
enigste maatstaf is Gods Woord. Die kenmerke van die ware Kerk is die suiwer
bediening van die Woord, die suiwer bediening van die sakramente en die
handhawing van die Kerklike tug. Die merktekens van die Christene is die geloof, die
aanname van Christus as hul Saligmaker om te wandel in die weë van die Here en te
stry teen die sonde. Die merktekens van die valse Kerk is: Dit skryf aan homself sy
verordeninge meer mag en gesag toe as aan die Woord van God en wil hom aan die
juk van Christus nie onderwerp nie; dit bedien die Sakramente nie soos Christus dit
in sy Woord verorden het nie, maar neem daarvan af en voeg daaraan toe na sy
goeddunke. Dit grond hom meer op mense as op Christus en vervolg diegene wat
heilig lewe en hom oor sy gebreke bestraf.
Die Heidelbergse Kategismus sê van die heilige algemene Christelike Kerk dat die
Seun van God uit die ganse menslike geslag vir Hom 'n gemeente, wat tot die ewige
uitverkies is, deur sy Gees en Woord in die eenheid van die ware geloof van die
begin van die wêreld af aan tot aan die einde toe vergader, beskerm en onderhou;
en dat ek daarvan 'n lewende lidmaat is en ewig sal bly (vr. 54).
Dit blyk dus dat die Kerk nie 'n menslike instelling is nie, maar 'n gemeente wat God
uitverkies het en deur Christus vergader, beskerm en onderhou word. Christus het
vir Petrus gesê dat Hy op die belydenis dat Hy die Christus, die Seun van die
lewende God is, Sy gemeente sal bou en dat die poorte van die hel dit nie sal
oorweldig nie. Hierdie Kerk is die eiendom van die Here. Die Wese van die Kerk kan
derhalwe nooit in uitwendige dinge geleë wees nie. Selfs in die pragtigste katedrale
kan die Kerk morsdood wees of vals of gedéformeerd. Andersyds kan die ware Kerk
ook in 'n skuur of in die veld vergader.
176