Leer en Lewe - AH Bogaards

E. DIE SONDE TEEN DIE HEILIGE GEES
Die sonde teen die Heilige Gees is 'n baie besondere en word deur die Woord van
God genoem.
Die Here Jesus het iemand wat blind en stom was genees. Dit het allerweë aandag
getrek; die skare was ontstel en verbaas dat die Here Jesus dit kon doen. Maar die
Fariseërs laster Hom en sê: Hy werp die duiwels uit deur Beëlsebul, die owerste van
die duiwels. Maar dan sê die Here Jesus dat dit tog nie kan gebeur nie, want dan sou
Satan se ryk teen homself verdeeld wees en nie kan bestaan nie. Christus werp die
duiwels uit deur die Gees van God. Daarom het die Fariseërs die Heilige Gees
gelaster: wat Hy gedoen het, skryf hulle aan die duiwel toe. Dan sê die Here dat alle
sonde en lastering die mens vergewe sal word. En as iemand 'n woord gespreek het
teen die Seun van die Mens, sal dit hom vergewe word, maar wie teen die Heilige
Gees gespreek het, sal nie vergewe word nie, nog in hierdie eeu, nog in die
toekomende.
Hier spreek die Here Jesus dus oor die sonde teen die Heilige Gees wat nie vergewe
sal word nie. En in Hebreërs 6:4 – 6 lees ons: "Want dit is onmoontlik om dié wat
eenmaal verlig geword het en die hemelse gawe gesmaak en die Heilige Gees
deelagtig geword het, en die goeie woord van God gesmaak het en die kragte van
die toekomstige wêreld, en afvallig geword het – om dié weer tot bekering te
vernuwe, omdat hulle ten opsigte van hulleself die Seun van God weer kruisig en
openlik tot skande maak". Die apostel spreek dus oor mense wat eenmaal verlig was
en in die algemene verligting deur die Heilige Gees gedeel het. Hoewel hulle nie van
die kragte van die toekomstige wêreld geëet het nie, het hulle dit tog gesmaak asook
die goeie Woord van God. Hulle het 'n Christelike opvoeding geniet en het ook 'n lus
vir hierdie goeie dinge gehad, 'n smaak daarvoor, maar hulle het nie die opregte
bekering van die hart geken nie. Hulle het saam geloop en saam gesing, maar hulle
geloof was hoogstens 'n tydgeloof. Later het hulle afvallig geword en nou is dit vir
hulle onmoontlik om weer tot bekering te kom.
Ook in 1 Joh. 5:16 lees ons oor hierdie sonde: "As iemand sy broeder 'n sonde sien
doen wat nie tot die dood is nie, moet hy bid, en Hy sal hom die lewe gee – vir die
wat nie 'n sonde tot die dood doen nie. Daar is 'n sonde tot die dood; daarvoor sê ek
nie dat hy moet bid nie." Hier word dus op dieselfde sonde gewys.
Die sonde teen die Heilige Gees kan dus deur 'n wêreldling, 'n van huis-uit
ongelowige of 'n heiden nie bedryf word nie. Hierdie sonde word alleen bedrywe deur
hulle wat eers binne die kring van die verbond geleef het. Seuns of dogters uit 'n
Godvresende gesin en wat miskien in hulle jeug baie belang gestel het in die dinge
van die koninkryk van God sodat hulle belydenis afgelê, aan die verenigingslewe
deelgeneem en ondervind het hoe heerlik dit is om God te dien. Maar later het dinge
verander: eers het twyfel gekom, toe wêreldsin en gou het hulle hul in die wêreld
meer tuisgevoel as in die kerk. Hulle het 'n hekel gekry aan die vroom "gedoentes"
en so het hulle al verder afgewyk totdat hulle vooraan gestaan het in die kringe van
die ongeloof en hulle voorgeneem het om nooit weer waarde te heg aan die
dwaashede van die geloof waaraan hulle in hul kinderjare geglo het nie.
Hierdie sonde gaan gepaard met verharding. Dit is die kenmerkende van die sonde
teen die Heilige Gees dat hulle wat hierdie sonde bedryf het, nooit weer berou kry
nie. Nooit meer kom hulle op hul knieë om hulle voor God te verootmoedig nie. Hulle
kan nie bekeer word en wil hulle ook nie bekeer nie; hierdie sonde word nooit
vergeef nie.
57