Leer en Lewe - AH Bogaards

XVII DIE HEILIGE NAGMAAL
A. DIE INSTELLING DEUR CHRISTUS
Oor die nagmaal word gehandel in Sondag 28, 29 en 30 van die H. Kategismus en in
artikel 35 van die Nederlandse Geloofsbelydenis.
Christus het die nagmaal ingestel; en Hy het dit gedoen in die nag waarin Hy verraai
is, net voordat Hy as Lam geslag sou word. Toe het Hy in sy groot liefde aan sy Kerk
gedink, daar in die, waarskynlik die huis van Maria, die moeder van Johannes
Markus, die suster van Barnabas (Hand. 12: 12). Levi, want hierdie gesin was uit die
stam van Levi (Hand. 4:36), sal die laaste paasmaaltyd gereed maak nou dat die
Hoëpriester volgens die ordening van Melgisédek die Nagmaal gaan instel. Christus
vier eers die laaste pasga en stel dán die nagmaal in sodat hier, in hierdie paassaal,
die Ou-Testamentiese en die Nuwe-Testamentiese lyn van die genadeverbond
saamkom.
Want Christus is ons Pasga wat vir ons geslag is (1 Kor. 5:7). Nou gaan die
eersgeborene van die Vader sterwe. En nadat Christus die Pasga gevier het, neem
Hy by die derde beker die brood en wyn en stel Hy die heilige Nagmaal in. (Sien ook
Gal. 1:11; 1 Korinthe 11:23]).
Soos die blom uit die knop kom, so het die Nagmaal uit die pasga voortgekom. Want
Christus is die Lam van God en ons Pasga.
Die nagmaalviering is heel eenvoudig; ons gebruik 'n gewone tafel met brood en
wyn. Die brood word gebreek, want Christus het Sy liggaam vir ons aan die kruis
gegee in die dood. Die wyn word in die beker geskink, want Christus het sy bloed vir
ons vergiet. Hy het vir ons geword tot 'n spys en drank van die ewige lewe. Christus
het Homself vergelyk met die koringkorrel wat in die grond val en sterwe en vrugte
dra. Dit is Hy vir die syne. Hy is die ware Wynstok en hulle die ranke. Hy is verbrysel
en gepers soos die graan wat gemaal en die druiwe wat gepars word. En so het Hy
alles vir ons volbring.
Die Here Jesus het ons ook verseker dat die nagmaalstafels gereed gemaak sal word
tot die dag van sy wederkoms. Hy het beveel dat die Kerk dit moet doen totdat Hy
weer kom. Ons word net eenmaal gedoop, maar vier op gereëlde tye (vier- tot
sesmaal per jaar) die nagmaal.
Christus het vir my en alle gelowiges beveel om tot Sy gedagtenis van die gebreekte
brood te eet en van die drinkbeker te drink tot Sy nagedagtenis. Daarby het Hy aan
ons Sy beloftes gegee. Hy verseker ons dat net so seker as wat die brood voor my
oë gebreek word en ek van die drinkbeker drink, sy liggaam aan die kruis vir my
geoffer en sy bloed vir my vergiet is. Hy is self die Gasheer wat ons siele spysig en
laaf tot die ewige lewe. Hy het Self gesê dat ons sy vlees moet eet en sy bloed moet
drink. En Hy beloof dat Hy Self my siel met sy gekruisigde liggaam en vergote bloed
tot die ewige lewe spysig en laaf net so seker as wat ek die brood en die drinkbeker
uit die hand van die bedienaar ontvang en dit met die mond eet en drink.
Die gelowige word deur die Heilige Gees aan die Nagmaalstafel versterk in sy geloof.
Die ongelowige en die huigelaar eet en drink 'n oordeel oor homself, en, tensy hy
hom bekeer, loop dit uit op die oordeel in die jongste dag. Want die nagmaal is 'n
reuk van die lewe tot die lewe of 'n reuk van die dood tot die dood. Die goddelose
ontvang nie die waarheid van die sakrament nie.
Die nagmaal moet gevier word as die gemeente saamkom en nie by ander
geleenthede soos met 'n godsdienstige konferensie nie. Die nagmaal kan alleen
194