Rapport definitief herziene versie - Ivo Giesen

damage and the act was exceptional or the damage was an exceptional result of
the act.
2. The application of this Principle may be limited to certain categories of acts
only.’
7.6.5 De schadevergoeding op basis van het eerste principe zou een volledige moeten zijn,
hoewel daarop verder het nationale recht toepasselijk is en dit ook afhankelijk is van de
eventuele eigen schuld van de eiser (Principle III), terwijl de schadevergoeding op basis
van het tweede principe op basis van de billijkheid bepaald kan worden, aldus Principle V.
De ‘Recommendation’ is bedoeld ter bescherming van personen in hun treffen met de
overheid. 435
7.6.6 De maatstaf voor zorgvuldig gedrag zoals genoemd in Principle I, dient afhankelijk van de
taak in kwestie en de beschikbare middelen bepaald te worden. Gezien die taken en
middelen zijn aan de overheid bepaalde functies opgedragen die deze zou moeten kunnen
uitvoeren, en wanneer daarbij schade ontstaat, dient die vergoed te worden, aldus de
toelichting. 436 Van belang is verder dat de overtreden norm er een moet zijn die betrekking
heeft op een recht, vrijheid of belang van het slachtoffer. Zo niet, dan kan er geen
redelijke verwachting ontstaan zijn. 437 Principle II gaat ervan uit dat sociale solidariteit met
zich brengt dat veel hinder en overlast getolereerd moet worden als een normale
consequentie van ons alledaagse leven. Als een bepaalde schade niet aan die voorwaarden
voldoet maar juist voor een bepaalde persoon of groep een excessieve last oplevert, is het
op basis van de egalité-gedachte onjuist om die persoon de schade te laten dragen. 438
7.6.7 Het is duidelijk dat de elders (zie met name het Franse en het Nederlandse recht, maar
ook het Duitse) ook al gehanteerde tweedeling tussen onrechtmatige daden die tot
schadevergoeding leiden en rechtmatige daden die ook tot een zekere vergoeding
aanleiding zouden kunnen geven, hier terug keert. Voor zover er al van een kern van
regels van overheidsaansprakelijkheid sprake zou zijn in Europees verband, lijkt deze
tweedeling daarvan dan ook deel uit te maken.
7.6.8 In dit Europese verband lijkt het ook nog zinvol te wijzen op de uitspraak inzake Allenet de
Ribemont/Frankrijk van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. 439 In die zaak
werd Frankrijk veroordeeld wegens schending van het vermoeden van onschuld van De
Ribemont omdat hoge functionarissen in een persconferentie bekend maakten dat De
Ribemont als betrokkene bij een moord gearresteerd was. Later bleek geen verdenking te
bestaan en kwam de vervolging tot een einde. De ingediende schadeclaim werd door de
435 . Zie Explanantory Memorandum, Recommendation No. R (84) 15, nr. 1 en 6.
436 . Explanantory Memorandum, Recommendation No. R (84) 15, nr. 16
437 . Zie Explanantory Memorandum, Recommendation No. R (84) 15, nr. 18.
438 . Explanantory Memorandum, Recommendation No. R (84) 15, nr. 25.
439 . EHRM 10 februari 1995, NJCM-bulletin 1995, 488 e.v.; A&V 1995, p. 162 e.v. m.nt. JS
(Allenet de Ribemont/Frankrijk).
140