Rapport definitief herziene versie - Ivo Giesen

egrenzing van de kring van derden die aanpraken kunnen doen gelden is in deze gevallen
nog onduidelijk. Maar de (deels rechtsvergelijkende) gegevens die er zijn, wijzen er op dat
het gaat om een vrij nauwe kring van de voor de accountant concreet kenbare
gerechtigden, waarvan het voor hem concreet voorzienbaar is dat zij op basis van de
verschafte informatie een voor hem ook in concreto voorzienbare beslissing zullen
nemen. 551
8.5.8 Voor de goede orde zij er nog op gewezen dat het bestaan van een zorgplicht niet
automatisch meebrengt dat er ook aansprakelijkheid is. Steeds zal getoetst moeten
worden of het slachtoffer binnen de kring der gerechtigden viel, of de accountant zijn
zorgplicht geschonden heeft (niet handelde als een redelijk bekwaam en redelijk
handelend vakgenoot), of er schade geleden is, of die schade in verband staat met de
handeling, en of de benadeelde soms zelf nog onderzoek had moeten doen, zodat ook het
eigen schuld-verweer de aansprakelijkheid van de accountant binnen de perken kan
houden, net zoals overigens het gebruik van exoneratie-clausules. 552
8.5.9 De navolgende argumenten lijken, in onderlinge samenhang, doorslaggevend te zijn bij de
beoordeling van de aansprakelijkheid van de accountant voor informatieverzuimen:
1. Voor aansprakelijkheid spreekt het monopolie, in elk geval ten aanzien van
bepaalde taken, van de dienstverlener.
2. In samenhang met de aard van de (meer publieke) functie die de accountant
heeft. 553
3. En de onpartijdigheid die hij in acht moet nemen. 554
4. Alsmede de deskundigheid van die dienstverlener tegenover de ondeskundige
afnemer van diens informatie.
5. En het met dit alles samenhangende vertrouwen van die afnemer op die
informatie.
6. Alsmede de daarmee eveneens samenhangende afhankelijkheid. 555
voor het Engelse recht Van den Akker 2001, p. 56 e.v., waarbij opnieuw Caparo Industries
plc v. Dickman [1990] 1 All ER 568, doorslaggevend is.
551 . Van den Akker 2001, p. 75 e.v.
552 . Zie over deze aspecten Van Dam 2000, nr. 1514; Van den Akker 2001, p. 172; Bolt 1996, p.
153-154; De Ru 1995, p. 68 en 99; Bisschop 1994, p. 27 en 28; Bertrams 1991, p. 204 en
205.
553 . Hierover met name Van Dam 2000, nr. 1514; Van den Akker 2001, p. 163, en over het
publieke aspect Bolt 1996, p. 122, en Smits 1996, p. 93. Dat de accountant een publieke
taak heeft, zo bijvoorbeeld ook De Ru 1995, p. 98, betekent onzes inziens dat het door
Bertrams 19991, p. 204, genoemde argument (tegen aansprakelijkheid) dat de derde een
free-rider is, niet op kan gaan.
554 . Vgl. bijvoorbeeld Van den Akker 2001, p. 161-162, en Du Perron 1999, nr. 344.
555 . Zie over deze argumenten bijvoorbeeld Giesen 1999, p. 139-140; over vertrouwen Ebke
2001, p. 70; over afhankelijkheid en deskundigheid Bolt 1996, p. 120-121. Bolt 1996, p.
122, geeft aan dat afhankelijkheid niet kan spelen bij de vordering van een derde omdat die
niet zelf de hulp van de dienstverlener ingeroepen heeft. Dat laat onzes inziens echter
onverlet dat er wel afhankelijkheid van de dienstverlener kan bestaan.
166