Rapport definitief herziene versie - Ivo Giesen

voor aansprakelijkheid mee te wegen. In het handelsverkeer is het ook gebruikelijk om
deze kosten mee te nemen bij de bepaling van de kosten van een product. De vraag is of
de overheid dat niet ook zou moeten doen indien zij kosten in rekening brengt voor het
verstrekken van informatie. Daarvoor valt het nodige te zeggen. Overigens zal, indien het
hiervoor genoemde beleid om geen kosten voor informatieverstrekking in rekening te
brengen algemeen wordt ingevoerd, dit argument niet spelen.
6.2.31 De overheid heeft derhalve een zorgplicht voor de juistheid en volledigheid van uit
authentieke registraties verstrekte informatie. Bij schending van die verplichting kan,
zoals gezegd, grote schade ontstaan, omdat de informatie slechts door één organisatie
wordt beheerd en zowel overheden als burgers daarvan gebruik maken. Uitgangspunt bij
authentieke registraties is immers dat zowel andere overheden als burgers daarvan
gebruik kunnen maken. De informatie dient in beginsel aan een ieder die gerechtigd is tot
de informatie, te worden verstrekt. Het beschikbaarstellen van overheidsbestanden moet
op een non-discriminatoire wijze tegen uniforme prijzen – voor zover die in rekening
mogen worden gebracht – plaatsvinden. 218 Bedoelde beschikbaarstelling opent de
mogelijkheid van een ruim hergebruik van gegevens. Ten aanzien van het gebruik door
burgers geldt dat deze in beginsel vrij zijn gebruik te maken van de informatie zoals zij
dat willen. Nu burgers in beginsel vrij zijn in de wijze waarop zij gebruik maken van de
verstrekte informatie, behoort ook commercieel (her)gebruik tot de mogelijkheden. 219
Daardoor wordt het potentiële schaderisico groter. Dit komt onder meer doordat ook
afnemers van de commerciële hergebruiker van de overheidsinformatie op hun beurt
schade kunnen lijden door de onjuistheid ervan.
6.2.32 Ter voorkoming van onjuistheden in de verstrekte informatie moet bij authentieke
registraties veel aandacht worden besteed aan het (op een zorgvuldige wijze) verkrijgen,
beheren en verstrekken van informatie. De beheerder heeft derhalve ten aanzien van
authentieke registraties een onderhoudsplicht. Een belangrijk middel om onjuistheden in
de in een authentieke registratie aanwezige informatie te ontdekken en onjuiste
218 . Tweede Kamer, Vergaderjaar 1999-2000, 26 387, nr. 7, p. 2.
219 . Tweede Kamer, Vergaderjaar 1999-2000, 26 387, nr. 7, p. 6. Dat geldt echter niet voor de
GBA. Daarvan is op grond van het nieuwe art. 100 lid 1 Wet GBA (Stb. 2001, 180) geen
commercieel hergebruik mogelijk. Art. 100 lid 1 luidt: 1. In andere gevallen dan bedoeld in
de artikelen 98 en 99 kan, voor zover daarin bij of krachtens gemeentelijke verordening is
voorzien, verstrekking van gegevens plaatsvinden aan:
a. rechtspersonen zonder winstoogmerk, voor zover verstrekking noodzakelijk is in het
belang van de bescherming van betrokkene of de rechten of vrijheden van anderen,
waarbij wordt nagegaan of de verstrekking wordt gerechtvaardigd door een dringende
maatschappelijke behoefte, in een juiste verhouding staat tot het doel waarvoor de
gegevens worden gevraagd en dit doel niet op een minder ingrijpende wijze kan worden
bereikt;
b. natuurlijke personen, ten behoeve van een persoonlijk, niet-commercieel belang, met
voorafgaande schriftelijke toestemming van de ingeschrevene van wie gegevens worden
verstrekt.
Zie daaromtrent voorts MvT, Tweede Kamer, vergaderjaar 1998-1999, 26 410, nr. 3, p. 19-
22.
90