Rapport definitief herziene versie - Ivo Giesen

publicatie. 509 Het betrof in deze zaak een vordering tot beëindiging van verspreiding, het
terugnemen van reeds in omloop gebrachte exemplaren en rectificatie.
8.3.6 Een Internetcontent-provider is aansprakelijk voor auteursrechtinbreuken die op zijn eigen
website plaatsvinden. In CompuServe & Visser vs. World Online oordeelde de
Amsterdamse Rechtbankpresident dat World Online aansprakelijk was voor een
inbreukmakend weerpraatje op haar website, hoewel World Online het verzorgen van het
weerpraatje uitbesteed had aan een derde en geen redactioneel toezicht uitoefende. 510 Een
Internetprovider die zich beperkt tot het verschaffen van technische faciliteiten is volgens
het Scientology-vonnis van de Amsterdamse rechtbank alleen aansprakelijk voor de
auteursrechtinbreuken door derden, indien hij wetenschap draagt van de
auteursrechtinbreuk, het inbreukmakend karakter boven redelijke twijfel verheven is en
een ingrijpen voor de provider mogelijk was geweest.
8.3.7 Schending van intellectuele eigendomsrechten door de overheid bij het verstrekken van
informatie speelt met name, wanneer deze rechten niet bij de overheid berusten. 511
Wanneer bij de overheid aanwezige informatie derhalve van derden afkomstig is, zal zij
verdacht moeten zijn op de rechten van derden die hierop eventueel rusten. Als de
overheid informatie via het WWW beschikbaar stelt kan zij als openbaarmaker in de zin
het auteursrecht worden aangemerkt of als 'hergebruiker' in de zin van het sui generis
databankrecht. Net als bij de beschreven informatieverschaffers rust op haar een
vergewissingsplicht. Die vergewissingsplicht kan onder andere inhouden dat de overheid
nagaat of bij wie de 'elektronische rechten' berusten, als zij informatie waarop een derde
het auteursrecht bezit via het Internet openbaar wenst te maken. Toestemming om
informatie in 'papieren vorm' openbaar te maken is iets anders dan toestemming voor
openbaarmaking in elektronische vorm. 512
8.3.8 Terugkerend naar de content-providers, hebben wij in de voorgaande alinea's
geconstateerd dat uit de rechtspraak en literatuur de volgende contouren van de
aansprakelijkheid van content-providers voor auteursrechtinbreuk blijken:
1. In beginsel is de content-provider aansprakelijk.
2. Hij kan zich verweren met een beroep op niet toerekenbaarheid van de inbreuk.
509 . HR 10 november 1989 NJ 1990, 113.
510 . Pres. Rb. Amsterdam 20 mei 1999, Mediaforum 1999, 39, p. 211 (CompuServe & Visser vs.
World Online).
511 . De situatie dat de overheid weliswaar rechthebbende is, maar een exclusieve licentie aan een
derde verleent, waardoor de eigen beschikbaarstelling 'wanprestatie' jegens de licentienemer
oplevert, blijft hier verder buiten beschouwing.
512 . Vergelijk Rb. Amsterdam 24 september 1997 Informatierecht/AMI 1997, p.194 e.v. (Heg,
Mulder & Stam/Volkskrant)
159