Rapport definitief herziene versie - Ivo Giesen

Franse rechters afgewezen, maar het beroep op schending van het vermoeden van
onschuld werd gegrond beoordeeld door het EHRM. Allereerst bleek dat niet alleen
rechters, maar ook (andere) overheidsfunctionarissen art. 6 EVRM kunnen schenden en
verder bleek dat, hoewel informatieverstrekking aan het publiek over lopend politie-
onderzoek toegestaan is, daarbij wel zo gehandeld dient te worden dat de
onschuldpresumptie niet geschonden wordt. Dat was in casu niet geschied, (onder andere)
omdat er niet de vereiste terughoudendheid betracht was. In zijn noot in A & V
waarschuwt Spier dat deze uitspraak, die overigens niet meebrengt dat iemands naam
niet genoemd zou mogen worden, vergaande gevolgen kan hebben voor de Nederlandse
praktijk (die zijns inziens niet altijd binnen de marges van dit oordeel blijft). 440 Als het
verstrekken van informatie over lopend politie-onderzoek inderdaad inbreuk maakt op de
onschuldpresumptie van de (gewezen) verdachte, zal dat immers in beginsel een
onrechtmatige daad van de overheid opleveren.
7.7 Bespreking van gevonden argumenten
7.7.1 Een aantal argumenten speelden in de voorgaande analyse een meer of minder
belangrijke rol:
1. De vrees voor een te vergaande overheidsaansprakelijkheid, met name
met betrekking tot zuivere vermogensschade;
2. De vrees voor een defensief handelende overheid;
3. Discretie van de overheid;
4. De aanwezigheid van alternatieve vergoedingsmechanismen, waaronder
het zelf laten dragen van de schade door de burger of diens verzekeraar;
5. Beperking van de kosten van afwikkeling;
6. De machtspositie van de overheid en de afhankelijkheid van de burger; De
overheid dient het algemeen belang en wie daarbij schade lijdt moet
aanspraak kunnen maken op vergoeding (égalité devant les charges
publiques);
7. Rechtspolitieke en economische argumenten;
Hieronder bespreken wij die argumenten kort, met daarbij de mogelijke kritische
kanttekeningen.
7.7.2 Belangrijk is de vrees voor een te vergaande overheidsaansprakelijkheid (teveel
vorderingen voor te hoge bedragen) die tegengegaan of ten minste afdoende gereguleerd
moet worden ('keeping the floodgates shut') 441 door het instandhouden van diverse
440 . Zie A&V 1995, p. 162 en 164.
441 . Zie bijvoorbeeld Surma 2000, voor noot 320.
141