Rapport definitief herziene versie - Ivo Giesen

8.6.16 In principe zal een bank de cliënt volledig en juist moeten informeren over de risico’s die
aan bijvoorbeeld beleggen verbonden zijn. 603 In het verlengde daarvan kan er op de bank
ook een specifieke (en verdergaande) waarschuwingsplicht rusten; een algemene
waarschuwingsplicht voor risicovolle transacties bestaat echter in zijn algemeenheid
niet. 604 De informatie die in verband met de hiervoor bedoelde specifieke
waarschuwingsplicht verstrekt zal moeten worden, zal nauw aansluiten bij hetgeen op
basis van de adviesplicht aan informatie verstrekt moet worden, maar er kan een verschil
bestaan. 605 Op basis van haar maatschappelijke functie rust bijvoorbeeld op de bank een
bijzondere zorgplicht jegens cliënten en derden met wier belangen zij rekening behoort te
houden op grond van de maatschappelijke zorgvuldigheid, zodat de bank dient te
waarschuwen tegen sterk speculatieve beleggingen met het vermogen van een
minderjarige. 606
8.6.17 Tot slot, wanneer er bij een bank, maar op een andere afdeling, koersgevoelige informatie
aanwezig is, hoeft de bank dit niet mee te wegen in haar beleggingsadvies, wanneer zij
ten minste kan aantonen dat de zogenaamde ‘Chinese walls’ tussen de betreffende
afdelingen binnen haar onderneming daadwerkelijk bestaan. Hieraan is voldaan wanneer
er een duidelijk zichtbare scheiding aanwezig is tussen krediet-, emissie en
effectenbemiddelingsafdeling. 607
8.6.18 Doorslaggevend bij de beoordeling van de aansprakelijkheid van de bank voor
informatieverzuimen lijken de volgende argumenten te zijn:
1. De hoedanigheid en de functie die de bank in het maatschappelijk verkeer
vervult, 608 haar spilpositie in de financiële wereld, brengt een bijzondere
zorgplicht mee. 609
1999 van de Stichting Toezicht Effectenverkeer. Ook in Duitsland lijkt dit de norm te zijn, zie
Palandt/Thomas, § 675, Rdn. 6.
603
. Filott 2000, p. 21; Barendrecht/Van den Akker 1999, nr. 344; Molenaar 1995, p. 107;
Michiels van Kessenich-Hoogendam 1987, p. 72. Voor Frankrijk, zie Le Tourneau/Cadiet
1998, no. 2538; voor Duitsland, zie Palandt/Thomas, § 675, Rdn. 6, en BGH 9 juni 1988,
VersR 1999, 94.
604
. HR 24 januari 1997, NJ 1997, 260 (D./INB); Barendrecht/Van den Akker 1999, nr. 230 en
377. Vgl. ook Bakkerus 2000, p. 61, en voor Duitsland OLG Koblenz 26 juni 1998, VersR
1999, 1372, op 1373. In lijn daarmee gaat het Franse recht ervan uit dat de bank zich niet in
de zaken van de klant dient te mengen, maar dat laat onverlet dat er in bepaalde gevallen
wel een informatie- en adviesplicht bestaat, zie Le Tourneau/Cadiet 1998, no. 2525, zoals
bijvoorbeeld bij de kredietverlening, zie idem, no. 2532. Een informatieplicht over de risico's
van het dalen van wisselkoersen, bestaat niet, zie idem, no. 2538.
605
. Vgl. Barendrecht/Van den Akker 1999, nr. 231 en 316-317. De waarschuwing zal niet altijd
vergezeld gaan van de beredeneerde aanbeveling een bepaalde keuze te maken.
606
. HR 9 januari 1998, NJ 1999, 285 (Mees Pierson/Ten Bos). Zie ook Barendrecht/Van den
Akker 1999, nr. 287-289.
607
. Frielink & Hoff 1996, p. 49.
608
. Bijvoorbeeld Van Dam 2000, nr. 1515; HR 9 januari 1998, NJ 1999, 285 (Mees Pierson/Ten
Bos).
609 . Du Perron 1999, nr. 344.
175