Rapport definitief herziene versie - Ivo Giesen

wegens onvolledigheid van die informatie. Voor het antwoord op de vraag of de
verstrekte informatie op zodanige wijze of in zodanige mate onvolledig is dat het
verstrekken ervan als onrechtmatig jegens de derde moet worden aangemerkt, is
van betekenis met het oog op welk - aan de bank bekend, althans redelijkerwijs
kenbaar - belang de derde de informatie verlangt, alsmede of en in hoeverre de
bank kan en behoort te begrijpen welke haar ter beschikking staande informatie
voor de derde, in het licht van diens evenbedoelde belang, van betekenis is. Zo de
bank over informatie omtrent de credietwaardigheid van haar cliënt beschikt, die
zij niet aan de derde wenst te openbaren, zal zij zich in het algemeen ervan
moeten onthouden welke informatie dan ook te verstrekken.”
Wanneer voor de bank het belang van de derde kenbaar is en zij ook de relevantie van de
gegevens behoort te begrijpen, is zij verplicht deze te verstrekken of zich te onthouden
van het geven van welke informatie dan ook. 590 Opnieuw is derhalve, net zoals bij de
aansprakelijkheid van de accountant, de kenbaarheid van het belang van de derde
bepalend.
8.6.12 In verband met de kennis en de kunde die van een bank verwacht mag worden, is ook nog
van belang dat een bank haar organisatie zo moet inrichten dat de kennis en kunde op de
juiste tijd en plaats beschikbaar is en gebruikt kan worden. De omvang of complexiteit van
de organisatie is geen excuus voor vertraging in de beschikbaarheid van informatie. 591
8.6.13 Dan nu de aansprakelijkheid jegens de eigen cliënt. In de eerste plaats zal bij het geven
van (onjuist of onvolledige) advies door een bank gedacht worden aan beleggingsadvies.
Maar banken adviseren cliënten ook op het gebied van verzekeringen en belastingen.
Omdat in de ABV geen aparte regeling opgenomen voor adviezen van een bank, 592 zal bij
de beoordeling aangeknoopt moeten worden bij de algemene zorgvuldigheidsnorm. Hierbij
kan een verschil gemaakt worden tussen gevraagde en ongevraagde adviezen van een
bank. De meningen lopen uiteen over de vraag of dit verschil relevant is. Er wordt wel
betoogd dat een bank die bijvoorbeeld ongevraagd een beleggingsadvies geeft, sneller
aansprakelijk gehouden zal kunnen worden dan wanneer de cliënt zelf uitdrukkelijk om
advies vraagt. De reden hiervoor is dat de cliënt een groter vertrouwen mag stellen in een
ongevraagd advies en dit vertrouwen bescherming verdient. 593 Ook het tegendeel wordt
echter betoogd. 594 Uit de beslissing van de Hoge Raad in het arrest S./Vonk lijkt te volgen
590
. Bakkerus 2000, p. 259-260; Filott 2000, p. 31-32; Smits 1996, p. 98-99.
591
. Zie Van Dam 2000, nr. 915. Vgl. ook Bakkerus 2000, p. 56-57; Barendrecht/Van den Akker
1999, nr. 280 e.v.
592
. Filott 2000, p. 16.
593
. Michiels van Kessenich-Hoogendam 1987, p. 73. In elk geval is duidelijk dat er een bepaalde
mate van zorg verwacht wordt, vgl. Slagter 1999, p. 26. De discussie betreft alleen de mate
van zorgvuldigheid.
594
. Frielink & Hoff 1996, p. 44, noot 19. Smits 1996, p. 93, lijkt ervan uit te gaan dat voor
ongevraagde informatie minder snel aansprakelijkheid aanvaard zal worden, waar hij stelt
dat de accountant zijns inziens 'ook indien hij' ongevraagd informatie verstrekt had,
aansprakelijkheid zou zijn, terwijl hij bovendien bij gevraagde informatie uitgaat van
aanvaarding van aansprakelijkheid door degene die de informatie geeft (p. 94). Vergelijk ook
zijn opmerkingen op p. 102.
173