Rapport definitief herziene versie - Ivo Giesen

7.8 Samenvatting en conclusies op basis van rechtsvergelijking
7.8.1 Het bovenstaande kan als volgt worden samengevat.
1. In sommige landen is een algemene rechtspolitieke belemmering voor
aansprakelijkheid van de overheid voor informatievoorziening opgeworpen,
zoals bijvoorbeeld in de VS en Engeland geschied is door aanvaarding van
allerlei soorten van immuniteiten of door het niet aanvaarden van een
'duty of care'.
2. In Frankrijk en Duitsland is de overheid verplicht is om de informatie die zij
verstrekt, als zij besluit tot verstrekking over te gaan, volledig, helder en
correct te verstrekken. Deze regel geldt in Duitsland ook als er geen plicht
tot informatieverstrekking bestond, maar het overheidsorgaan er toch voor
gekozen heeft om de informatie te geven. 461
3. Als een drempel tegen een mogelijk te ver uitdijende aansprakelijkheid
wordt in Duitsland)met name het ook in Nederland bekende
relativiteitsvereiste benut. De gedachte is dat de plicht om volledige en
juiste informatie te verschaffen strekt ter bescherming van een beperkte
groep (direct) belanghebbenden.
4. Maar ook de overige voorwaarden voor aansprakelijkheid, zoals
(bijvoorbeeld in Frankrijk) het causaliteitsvereiste doen hier nuttig werk.
5. De oplossing tegen de gevaren voor een potentieel oeverloze
aansprakelijkheid wordt derhalve binnen het gebruikelijke systeem van het
aansprakelijkheidsrecht gezocht. Waar de grenzen precies liggen, is
moeilijk aan te geven, nu dit systeem flexibel is en de rechter veel ruimte
biedt.
6. Een mogelijk verklaring voor deze breuklijn tussen de 'Common law'-
landen (de VS en Engeland), die in beginsel tegen aansprakelijkheid van de
overheid opteren, en de 'Civil law'-landen (Frankrijk en Duitsland) is de
algemene terughoudendheid die in de VS en Engeland heerst jegens de
vergoeding van zuiver economische schade (een vorm van schade die bij
overheidsaansprakelijkheid veelvuldig in het geding is. In Duitsland is men
van nature wel voorzichtig(er) bij het toekennen van schadevergoeding
voor geleden economische schade, maar in dat rechtsstelsel gaat die
terughoudendheid toch niet zo ver als in de VS en in Engeland, zodat het
Duitse recht qua indeling onzes inziens beter zou passen bij het Franse
recht. 462 Dat geldt eens te meer nu juist op het vlak van de
461 . Eenzelfde regel lijkt overigens te volgen uit de regels inzake de aansprakelijkheid van de
bank voor informatieverstrekking. Dat de bank daarbij soms afhankelijk is van de informatie
die anderen aan haar verstrekken, is niet meteen relevant.
462 . Dat het Duitse recht toch uitwegen zoekt om vergoeding van zuivere vermogensschade
mogelijk te maken, hoewel dat op basis van het algemene onrechtmatige daadsartikel niet
mogelijk zou zijn, blijkt bijvoorbeeld uit de erkenning van het 'Recht am Gewerbebetrieb' als
145