Rapport definitief herziene versie - Ivo Giesen

5.7.3 Van belang in gevallen van meer individuele voorlichting lijkt daarnaast dat het gevoel bij
de burger dat hij of zij schade geleden heeft, vrij snel aanwezig zou kunnen zijn, omdat de
burgers in het algemeen vrije hoge verwachtingen koesteren dat zij snel en goed geholpen
zullen worden als zij de overheid om informatie/voorlichting vragen.
5.7.4 Het voorgaande betekent dat in het hiernavolgende hoofdstuk 168 met name naar algemene
door de overheid gegeven voorlichting onderzoek wordt gedaan, omdat die ook zonder
een daartoe strekkend verzoek van een burger wordt gegeven. Als praktijkvoorbeeld kan
worden gedacht aan voorlichting omtrent gezondheidsrisico’s van bepaalde gewoonten van
burgers, zoals roken. Voorts valt te denken aan de openbaarmaking van
inspectierapporten omtrent bijvoorbeeld de gezondheidszorg – waarbij het gaat om
gevallen op de grens van actieve en passieve voorlichting –, brandveiligheid in café’s en
de kwaliteit van scholen. Behoudens het geval van het verstrekken van informatie over de
kwaliteit van scholen, is deze vorm van informatieverstrekking ook daarom bijzonder
relevant omdat door het geven van onjuiste informatie niet alleen zuivere
vermogensschade kan ontstaan, maar tevens letselschade, hetgeen in verband met
aansprakelijkheid een relevant gezichtspunt kan vormen.
5.8 Basisinformatie van de democratische rechtstaat
5.8.1 Ten aanzien van in basisinformatie van de democratische rechtsstaat voorkomende
onjuiste of anderszins schadelijke informatie geldt veelal een bijzonder
aansprakelijkheidrégime. Dat is in elk geval zo voor in formele wetten en rechtspraak
voorkomende onjuiste of anderszins schadelijke informatie. Datzelfde geldt voor door
ministers, staatssecretarissen, kamerleden of andere personen die deelnemen aan de
beraadslaging in de vergaderingen van de Staten-Generaal of van commissies daarvan
gedane uitlatingen of overgelegde schriftelijke informatie.
5.8.2 De risico’s van schade in verband met de inhoud van deze vorm van informatie lijken niet
heel groot te zijn. Rechterlijke uitspraken die gepubliceerd worden en die feitelijke
informatie bevatten waarop anderen ten onrechte voortbouwen, lijken niet al te veel voor
te komen. 169 Voor zover er al sprake is of zou kunnen zijn van ontoelaatbare inbreuken op
iemands privacy (bijvoorbeeld door het noemen van iemands naam in zo’n uitspraak), ligt
de verantwoordelijkheid daarvoor bij de uitgever van de betreffende uitspraak en niet bij
de rechter als zodanig. Uitgever kan zowel een particulier persoon als de overheid zelf
168 . Zie hierna 6.4.
169 . Bovendien kunnen kennelijke verschrijvingen ook op een eenvoudige manier worden
hersteld. Zie HR 24 april 1994, NJ 1994, 497 (Bodair/Meijboom); HR 15 mei 1998, NJ 1999,
672 m.nt. HJS (Zevenbergen/Interpolis).
69