PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

Mało znane parki i zieleńce Warszawy jako rezerwuary dzikiej przyrody 105
tutaj pierwsze drzewa (ryc. 1). Wykopano cztery stawy różnej wielkości, które
połączono ze sobą i z Jeziorkiem Kamionkowskim wąskimi kanałami (KOBEN-
DZA 1930b). W 1918 roku park został oddany do użytku mieszkańcom Warszawy.
W 1929 roku zmieniono jego nazwę poprzez dodanie nazwiska patrona. Od tego
czasu do wczesnych lat powojennych nosił on nazwę park Skaryszewski im.
Ignacego Paderewskiego. W czasach PRL zrezygnowano z niewygodnego wówczas
patrona, a w 1981 roku nazwę przywrócono. Oprócz walorów przyrodniczych
i krajobrazowych park posiada dużą wartość kulturową w postaci licznych
rzeźb i pomników, postawionych tu w latach dwudziestych XX wieku. Autorami
rzeźb byli bardzo znani wówczas artyści, tacy jak: S. Jackowski – rzeźba
„Tancerka”, O. Newska – „Kąpiąca się”, i F. Kuna – „Rytm”. Poza tym park
miał i częściowo nadal ma bogaty program kulturalny (muszla koncertowa, krąg
taneczny) i sportowy (stadion, boiska, korty tenisowe, basen, klub jeździecki
i wypożyczalnia sprzętu pływającego).
Ryc. 1. Wiosenne porządki w parku Skaryszewskim – w tle młode zadrzewienia (fot. Narodowe Archiwum
Cyfrowe, około 1910 r.) i widok na te same zadrzewienia współcześnie (fot. P. Sikorski, 2009 )
Największą wartość mają kolekcje drzew i krzewów ozdobnych, wprowadzonych
m.in. jako aleje, klomby i grupy. Park od czasu założenia był jednym
z najbardziej różnorodnych i bogatych pod względem dendrologicznym parków
w Warszawie. Z reguły drzewa liściaste i iglaste sadzone były osobno, w dużych
skupinach. Iglaste najczęściej na skrzyżowaniu alei i dróżek parkowych, liściaste
na obrzeżach dużych przestrzeni trawiastych (KOBENDZA 1930a; WŁODARCZYK
2009). W 1930 roku w parku występowało 280 taksonów roślin ozdobnych.
Były wśród nich liczne „egzoty”, w tym rzadkie gatunki i odmiany. Z czasem
ich liczba zmalała i w 1968 roku naliczono 249 taksonów roślin zdrewniałych,
w 1996 roku – 161, a w czasie ostatnich inwentaryzacji z 2009 roku – 162 taksony
(KOBENDZA 1930a; MĘDRZYCKI 1996; WŁODARCZYK 2009). Duża część z bardzo
bogatej kolekcji roślin drzewiastych, zaprojektowanych i posadzonych za czasów
Szaniora, uległa zniszczeniu w czasie II wojny światowej. W trakcie toczących