PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

Torfowiska Puszczy Rominckiej 397
W środkowej części torfowiska rozwija się na powierzchni kilku hektarów
modelowo wykształcony mszar kępowo-dolinkowy, stanowiący mozaikę zespołów
Sphagnetum magellanici (Malc. 1929) Kästner et Flössner 1933 i Rhynchosporetum
albae Koch 1926 (zdjęcia 1–3; ilustr. 68). Roślinność kęp budują
wysokotorfowiskowe torfowce i krzewinki, wrzos zwyczajny Calluna vulgaris,
wełnianka pochwowata Eriophorum vaginatum i rosiczka okrągłolistna Drosera
rotundifolia oraz karłowate sosny. W obrębie dolinek występują natomiast torfowce
kończysty i spiczastolistny Sphagnum cuspidatum, przygiełka biała Rhynchospora
alba, bagnica torfowa, niektóre gatunki typowe dla kępek (zwłaszca
wełnianka pochwowata i żurawina Oxycoccus palustris), a także – bardzo nieliczne
– rosiczka długolistna Drosera anglica, mieszaniec D. ×obovata i turzyca
skąpokwiatowa.
Bezleśny mszar otacza rozległa strefa mszaru z drzewostanem sosnowym
Ledo-Sphagnetum magellanici Sukopp 1959 em. Neuhäusl 1969 (zdjęcie 4).
Brak jest roślinności dolinkowej, a sosna tworzy niski (kilkumetrowej wysokości)
drzewostan. Miejscami zaznacza się udział gatunków borowych, głównie
borówek (brusznicy Vaccinium vitis-idaea i czernicy V. myrtillus) oraz borowych
mchów. W zbiorowisku tym występuje malina moroszka. Na zewnątrz od strefy
mszaru z drzewostanem sosnowym oraz w sąsiedztwie dawnych rowów odwadniających
rozwijają się bory bagienne Vaccinio uliginosi-Pinetum Kleist 1929.
Udział gatunków wysokotorfowiskowych, w tym torfowców, jest w nich wyraźnie
mniejszy, w runie pojawia się miejscami borówka bagienna Vaccinium
uliginosum, a sosna tworzy okazały, stukilkudziesięcioletni drzewostan.
Interesujące zbiorowiska lasów na torfowiskach niskich rozwijają się na
obrzeżach torfowiska, w sąsiedztwie mineralnego brzegu. Są to przede wszystkim
świerczyny na torfi e Sphagno girgensohnii-Piceetum Polak. 1962 oraz olsy
Carici elongatae-Alnetum Koch 1926. Świerczyny na torfi e mają miejscami bardzo
pierwotny charakter starodrzewi, z licznymi wykrotami, obumarłymi świerkami
kornikowymi i obfi tym odnowieniem tego gatunku. Bujnie wykształcona
warstwa mszysta budowana jest przez liczne gatunki torfowców (m.in. błotnego
Sphagnum palustre, kończystego Sph. fallax i nastroszonego Sph. squarrosum),
inne mchy (tujowca tamaryszkowatego Thuidium tamariscinum, gajnika lśniącego
Hylocomium splendens i mokradłoszkę zaostrzoną Calliergonella cuspidata)
oraz liczne wątrobowce. W warstwie ziół obfi cie występują gatunki borowe (borówki,
gruszyczki, widłak jałowcowaty Lycopodium annotinum), olsowe (trzcinnik
lancetowaty Calamagrostis canescens, nerecznica błotna Thelypteris palustris),
torfowiskowe (fi ołek błotny Viola palustris, turzyca siwa Carex curta),
szuwarowe (np. przytulia błotna Galium palustre), łęgowe (m.in. płaskomerzyk
fałdowany Plagiomnium undulatum i turzyca rzadkokłosa Carex remota) i ogólnoleśne
(zwłaszcza szczawik zajęczy Oxalis acetosella). W świerczynach rezer-