PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

Zapis zmian roślinności zawarty w osadach wybranych torfowisk Puszczy Knyszyńskiej 311
Na początku okresu atlantyckiego doszło do radykalnych zmian w reżimie
hydrologicznym torfowiska, które przeszło transformację w torfowisko wysokie.
Dowodzi tego pojawienie się roślinności w typie współczesnego mszaru wysokotorfowcowego
Sphagnetum magellanici (Malc. 1929) Kästner et Flössner
1933.
W drugiej połowie okresu atlantyckiego proces torfotwórczy został uruchomiony
w północnym, płytszym zagłębieniu niecki wytopiskowej. W warunkach
wilgotnego klimatu na podłoże mineralne w rejonie odwiertu KBIII (ilustr. 55)
wkroczyła fi tocenoza w typie Caricetum rostratae sphagnetosum fallacis Rübel
1912 (6280 ±40 BP). W okresie subborealnym basen północny porastało zbiorowisko
roślinne Sphagnetum betulo-pinosum eriophoreto fruticuletosum Botsch
et Smagin 1993, znane współcześnie z obszaru Rosji Północno-Wschodniej (nie
ma ono żadnego odpowiednika w taksonomii polskich zbiorowisk roślinnych).
Oba baseny KB nabrały jednolitego charakteru w okresie subatlantyckim
(torfowisko wysokie z zespołem Sphagnetum magellanici). W najmłodszym
odcinku holocenu torf wysoki odkładał się w Kładkowym Bagnie ze zmienną
prędkością – od 0,40 do 1,21 mm·rok –1 . Bazując na otrzymanej wartości średniej
rzędu 0,68 mm·rok –1 , można założyć, że połączenie obu basenów nastąpiło około
400 lat temu. Zbiorowiska subfosylne oraz historię złoża opisała DRZYMULSKA
(2006b, 2008).
Torfowisko Beretnica
Ogólna charakterystyka obiektu
Niewielkie torfowisko Beretnica jest jednym z bardziej interesujących torfowisk
wysokich Puszczy Knyszyńskiej. Zajmuje bezodpływową nieckę o powierzchni
6,06 ha. Jest zarośniętym jeziorkiem dystrofi cznym w obszarze wododziałowym
Pilicy, Płoski i Starzynki.
W centralnej części torfowiska pod 1,5-metrowym pokładem torfu sfagnowego
zachowała się soczewka wodna o miąższości około 0,8 m. Pod nią znajduje
się cienka (około 0,2 m) warstwa torfu turzycowego, a jeszcze głębiej gruby
pokład gytii detrytusowej, sięgający do głębokości około 11 m.
Strefowy układ roślinności lądowiejącego jeziorka
Roślinność torfowiska jest ściśle związana z istniejącymi warunkami wodnymi
i zachowuje strefowy układ zbiorowisk (ryc. 3). Najmocniej podtopiona partia
centralna pokryta jest płem turzycowo-bagiennym, zajętym przez mszar przygiełkowy
Rhynchosporetum albae Koch 1926 (ilustr. 56). Jego występowanie