PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

CHARAKTERYSTYKA PRZYRODNICZA WYBRANYCH
TORFOWISK POJEZIERZA ŁĘCZYŃSKO-
-WŁODAWSKIEGO
Piotr SUGIER 1 , Andrzej RÓŻYCKI 2 , Radosław DOBROWOLSKI 3
1 Zakład Ekologii, Instytut Biologii, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, ul. Akademicka 19, 20-033
Lublin; piotr.sugier@poczta.umcs.lublin.pl
2 Poleski Park Narodowy, ul. Lubelska 3a, 22-234 Urszulin; andrzej.rozycki@poleskipn.pl
3 Zakład Geografi i Fizycznej i Paleogeografi i, Instytut Nauk o Ziemi, al. Kraśnicka 2C, D, 20-718
Lublin; radoslaw.dobrowolski @umcs.lublin.pl
Słowa kluczowe: Poleski Park Narodowy, torfowiska: Durne Bagno, Bagno Bubnów, Bagno
Staw, Krowie Bagno, gatunki rzadkie, Natura 2000
Wprowadzenie
Najcenniejszymi ekosystemami Poleskiego Parku Narodowego są bezleśne
torfowiska i łąki, które zajmują około 40% powierzchni Parku. Roślinność torfowiskowa
stanowi 16,5%, chociaż gleby torfowe zajmują 65%, co świadczy
o pierwotnie znacznie większym obszarze torfowisk. Występują tu torfowiska
niskie, usytuowane najczęściej w bezodpływowych nieckach o zróżnicowanej
genezie. Ze względu na płytkie zaleganie utworów kredowych często są
to torfowiska węglanowe. Ich występowanie stanowi rzadkość w skali kraju
i Europy. W wielu miejscach spotyka się też torfowiska wysokie zasilane wodami
opadowymi, z charakterystyczną strukturą kępkowo-dolinkową. W rejonie
Poleskiego Parku Narodowego występuje kilka kompleksów torfowiskowych
o odrębnych, specyfi cznych właściwościach siedliska i szaty roślinnej. Do najbardziej
interesujących torfowisk Parku i jego otoczenia należą: Durne Bagno,
Bagno Bubnów i Bagno Staw oraz Krowie Bagno.
Durne Bagno
Torfowisko Durne Bagno stanowi wschodnie, peryferyjne ogniwo jednego
z większych kompleksów torfowiskowych Polesia Lubelskiego (BOROWIEC 1990).
Położone jest na wododziale Bugu i Wieprza, w środkowej części Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego
(CHAŁUBIŃSKA i WILGAT 1954). Równinę torfową Durnego
Bagna (166–168 m n.p.m.) od północy i południa ograniczają piaszczyste