21.06.2013 Views

PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

272 Dan WOŁKOWYCKI<br />

Ochrona przyrody<br />

Od niedawna niemal cała <strong>do</strong>lina Narwi na obszarze województwa podlaskiego<br />

objęta jest różnymi formami ochrony przyrody. Zabagniony odcinek <strong>do</strong>liny<br />

o anastomozującym korycie (ilustr. 44) chroniony jest w granicach Narwiańskiego<br />

Parku Naro<strong>do</strong>wego z siedzibą w Kurowie i jednocześnie ostoi Natura<br />

2000 – „Narwiańskie Bagna” (PLH 200002) i „Bagienna Dolina Narwi” (PLB<br />

200001). Inne części <strong>do</strong>liny znajdują się w obszarach „Ostoi w Dolinie Górnej<br />

Narwi” (PLH 200010), „Doliny Biebrzy” (PLH 200008) oraz „Przełomowej Doliny<br />

Narwi” (PLH 200003). Centralną część tego ostatniego zajmuje Łomżyński<br />

Park Krajobrazowy Doliny Narwi. W celu zachowania siedlisk i populacji ptaków<br />

wyznaczono kolejne ostoje – „Dolinę Górnej Narwi” (PLB 200007), „Bagno<br />

Wizna” (PLB 200005) i „Dolinę Dolnej Narwi” (PLB 140014). Najlepiej zachowane<br />

lasy łęgowe, grądy oraz fragmenty dąbrów świetlistych chronione są<br />

w rezerwatach: Kalinowo, Rycerski Kierz i Wielki Dział w okolicach Łomży.<br />

Zniszczeniu torfowisk soligenicznych nie zapobiegło niestety utworzenie rezerwatów<br />

Bagno Wizna I i II (KOŁOS 2004).<br />

W <strong>do</strong>linie Narwi odnotowano obecność 18 typów siedlisk wymienionych<br />

w Załączniku <strong>do</strong> tzw. dyrektywy siedliskowej. Wiele z nich występuje w postaci<br />

reprezentatywnych, <strong>do</strong>skonale zachowanych i wielkopowierzchniowych płatów.<br />

W północno-wschodniej Polsce <strong>do</strong>lina Narwi pełni kluczową rolę przede wszystkim<br />

jako ostoja różnego typu łąk oraz muraw – zarówno szczotlichowych, występujących<br />

na wydmach (kod 2330), ciepłolubnych napiaskowych (kod 6120),<br />

kserotermicznych (kod 6110), jak i bliźniczkowych (kod 6230), a także zarośli<br />

jałowcowych (kod 5130). Występuje tu także 30 gatunków uwzględnionych<br />

w „Polskiej czerwonej księdze roślin” (2001) i/lub na „czerwonej liście” roślin<br />

zagrożonych (ZARZYCKI i SZELĄG 1992), m.in. uważane <strong>do</strong> niedawna za wymarłe<br />

w kraju storczyk cuchnący Orchis coriophora (ilustr. 52) – GŁOWACKI i in. (2004),<br />

i pszeniec grzebieniasty (ilustr. 53). Na skrajach borów świeżych, porastających<br />

wydmy, występuje sasanka otwarta Pulsatilla patens, potwierdzenia wymagają<br />

stanowiska leńca bezpodkwiatkowego Thesium ebracteatum, a skalnica torfowiska<br />

Saxifraga hirculus niestety już tu wymarła (tab. 1).

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!