21.06.2013 Views

PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Charakterystyka geobotaniczna Poleskiego Parku Naro<strong>do</strong>wego 143<br />

Buxbauma Caricetum buxbaumii oraz zespołem turzycy Davalla C. davallianae.<br />

Zespoły te występują głównie na Bagnie Bubnów i Bagnie Staw. Obecność tego<br />

typu fi tocenoz wyróżnia ten obszar spośród wszystkich innych parków naro<strong>do</strong>wych<br />

w Polsce (FIJAŁKOWSKI i IZDEBSKI 2002).<br />

Największy udział w powierzchni leśnej PPN mają bory. Spośród borów<br />

sosnowych zdecy<strong>do</strong>wanie największą powierzchnię zajmują fi tocenozy subatlantyckiego<br />

boru świeżego Leucobryo-Pinetum. Niewielki areał stanowią płaty<br />

zespołów boru sosnowego wilgotnego Molinio-Pinetum i boru sosnowego bagiennego<br />

Vaccinio uliginosi-Pinetum. Zaledwie kilkuarowe powierzchnie zajmuje<br />

bór chrobotkowy Cla<strong>do</strong>nio-Pinetum. Spośród borów mieszanych duży udział<br />

stanowi subkontynentalny bór mieszany Querco roboris-Pinetum. Przewiduje<br />

się, że w warunkach postępującej eutrofi zacji areał ten ulegnie powiększeniu,<br />

ponieważ część jego siedlisk jest zajęta przez suboceaniczny bór świeży. Stosunkowo<br />

małą powierzchnię zajmują olsy: porzeczkowy Ribeso nigri-Alnetum<br />

i torfowcowy Sphagno squarrosi-Alnetum (FIJAŁKOWSKI i IZDEBSKI 2002).<br />

Największą powierzchnią w fi tolitoralu jezior charakteryzują się zespoły:<br />

wywłócznika kłosowego Myriophylletum spicati, osoki aloesowatej Stratotietum<br />

aloidis oraz „lilii wodnych” Nupharo-Nymphaeetum albae. W strefi e brzegowej<br />

zdecy<strong>do</strong>wanie <strong>do</strong>minuje szuwar trzciny pospolitej Phragmitetum australis, rzadziej<br />

notowany jest szuwar szerokopałkowy Typhetum latifoliae czy też szuwar<br />

skrzypowy Equisetetum fl uviatilis. Pło charakterystyczne dla jezior: Karaśne,<br />

Moszne i Długie, budują przede wszystkim zbiorowiska z <strong>do</strong>minacją turzyc<br />

i torfowców, przynależne <strong>do</strong> klasy Scheuchzerio-Caricetea nigrae. Torfowiska<br />

zlokalizowane między jeziorami zajmują porośnięte karłowatą sosną, brzozą<br />

i wierzbą zbiorowiska zaroślowe – Betulo-Salicetum repentis oraz Salicetum pentandro-cinereae,<br />

toteż obszar ten uważany jest za miniaturę europejskiej tundry<br />

i lasotundry, wysunięty najdalej w Europie na południowy zachód (FIJAŁKOWSKI<br />

1989).<br />

Między innymi dzięki retencji wody w obszarze Parku, jak też zabiegów<br />

ochrony czynnej możliwe jest zahamowanie sukcesji w kierunku zbiorowisk<br />

leśnych i zachowanie płatów torfowisk wysokich zespołu Le<strong>do</strong>-Sphagnetum<br />

magellanici czy zbiorowiska Eriophorum vaginatum-Sphagnum fallax, głównie<br />

w obrębie Durnego Bagna.<br />

Najciekawsze zespoły łąkowe na terenie Parku reprezentują: łąki trzęślicowe<br />

Molinietum caeruleae, łąki wilgotne ostrożeniowe Cirsietum rivularis, łąki<br />

pełnikowe Polygono bistortae-Trollietum europaei oraz ziołorośla Filipendulo-<br />

-Geranietum i Valeriano-Filipenduletum. Równie interesująca jest zarówno fl ora,<br />

jak i fi tocenozy roślinności synantropijnej.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!