PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

Roślinność
Dzukijski Park Narodowy 425
Blisko 75% powierzchni Parku (43 700 ha) zajmują zbiorowiska leśne. Przeważają
w nich bory sosnowe – 92% (BRUKAS 2002). Najbardziej rozprzestrzenione
są w nich śródlądowe suche bory chrobotkowe Cladonio-Pinetum Juraszek
1927 na skrajnie ubogich i suchych piaskach wydm śródlądowych (51%). Na
nieco wilgotniejszych miejscach występują bory borówkowe (33%) Vaccinio vitis-idaeae-Pinetum
Sokol. 1980 (= Peucedano-Pinetum W. Mat. (1962) 1973)
– ilustracja 74. Na pagórkowatych terenach w północnej części Parku spotykane
są przeważnie bory świerkowe Vaccinio myrtilli-Pinetum Br.-Bl., Vlieg. 1939,
wokół bagien i wąwozów rzecznych skupiają się bory świerkowe Linnaeo-Piceetum
(Caj. 1921) K. Lund 1967, corr. Diersen 1996 oraz Sphagno girgensohni-
-Piceetum Polak. 1962, a na żyźniejszych fragmentach wysoczyzn niewielkie
płaty grądów Tilio-Carpiretum Tracz. 1962. W okresowo zalewanych dolinach
rzek i strumieni rosną lasy łęgowe Fraxino-Alnetum W. Mat. 1952, a w podtopionych
obniżeniach z wodą stagnującą występują olsy: torfowcowy Sphagno
squarrosi-Alnetum Sol.-Gór. (1975) 1987 i porzeczkowy Ribeso nigri-Alnetum
Sol.-Gór. (1975) 1987 (BALEVIČIENĖ 1991; LAPELĖ 2002; LAPELĖ i RAšOMAVIČIUS
2003).
Na terene Parku występuje duża liczba torfowisk o niewielkich powierzchniach.
W południowej części skupione są przede wszystkim niewielkie torfowiska
niskie, rozmieszczone w zagłębieniach morenowych, a także małe torfowiska
wysokie, występujące na piaszczystej nizinie. Torfowiska wysokie tworzą
mszary otwarte Sphagnetum magellanici Malc. 1929, Kästner et Flössner 1933
em Diers. 1975 oraz leśne Ledo-Pinetum Tx. 1955. Roślinność torfowisk przejściowych
Caricetum limosae Br.-Bl. 1921 Osvald 1923, Caricetum lasiocarpae
Koch 1926, Caricetum chordorrhizae Paul et Lutz 1941, Caricetum rostratae
Rübel 1912, Caricetum diandrae Oberd. 1957 porasta obrzeża jezior dystrofi
cznych, ale notuje się je też w dolinach oligotrofi cznych strumieni Skroblus
i Kempė. Torfowiska niskie, z przewagą takich zbiorowisk, jak Caricetum acutiformis
Sauer 1937 i Caricetum appropinquatae (Koch 1926) Soó 1938, występują
nielicznie w dolinach większych rzek. Mokradła Dzukijskiego Parku
Narodowego są siedliskiem wielu rzadkich i chronionych gatunków roślin, jak:
widłaczek torfowy Lycopodiella inundata i wierzba lapońska Salix lapponum,
wielu gatunków storczyków, jak kukułka bałtycka Dactylorhiza baltica, lipiennik
Loesela i wątlik błotny Hammarbya paludosa, oraz mchów, jak sierpowiec
błyszczący (DROBELIS i LAPELĖ 2002)
Półnaturalne łąki i pastwiska występują jedynie na małych obszarach, głównie
w dolinach rzek. Jednak różnorodność ich zbiorowisk jest bardzo duża, szczególnie
na łąkach zalewowych w dolnych zasięgach rzeki Merkys. Powszechnie