21.06.2013 Views

PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Naturalne i półnaturalne elementy szaty roślinnej Podlaskiego Przełomu Bugu 179<br />

siedlisk przyrodniczych i zasiedlających je fi tocenoz ma przeważnie charakter<br />

pasowy.<br />

Roślinność wodna i przywodna<br />

Najdalej wysuniętą od brzegu koryta strefę roślinną wód przybrzeżnych tworzą<br />

rośliny zakorzenione w dnie zbiorników, których liście są wąskie i wydłużone,<br />

często cechuje je też różnopostaciowość. Przedstawicielami tej grupy<br />

roślin są niektóre zbiorowiska rdestnic z klasy Potametea oraz zespół strzałki<br />

wodnej i jeżogłówki pojedynczej Sagittario-Sparganietum emersi R. Tx. 1953.<br />

Kolejną strefę w obrębie trwale podtopionych brzegów koryta opanowała roślinność<br />

szuwarowa z klasy Phragmitetea. Najczęściej reprezentują ją zespoły<br />

mozgi trzcinowatej Phalaridetum arundinaceae (Koch 1926 n.n.) Sb. 1931<br />

i manny mielec Glycerietum maximae Hueck 1931. Piaszczyste aluwia rzeczne<br />

odsłaniane przy niskich stanach wód w korycie Bugu są miejscem występowania<br />

efemerycznie pojawiających się zbiorowisk terofi tów. Analogiczne muliste<br />

podłoża na odsłanianych latem brzegach mniejszych cieków wodnych lub dnach<br />

zbiorników wód stojących zajmują zbiorowiska uczepów i rdestów z klasy Bidentetea<br />

tripartiti.<br />

Nieco odmienny układ roślinności wodnej i przybrzeżnej wykształca się<br />

w nieckach akwenów wód stojących. Najlepiej zachowane strefy roślinności<br />

występują w największych starorzeczach Bugu, w okolicach Nepli, Łęgów, Woroblina,<br />

Janowa Podlaskiego, Bubla Starego, Gnojna, Borsuków, Zabuża, Mężenina,<br />

Przewozu Nurskiego i Wszebor. Niewątpliwie najbardziej przykuwającą<br />

wzrok fi tocenozą, zwłaszcza podczas kwitnienia grążeli żółtych i grzybieni białych,<br />

jest zespół Nupharo-Nymphaeetum albae Tomasz. 1977. Występuje on powszechnie<br />

w starorzeczach. Równie często spotykane są płaty osoki aloesowatej<br />

Stratiotes aloides, zaliczane <strong>do</strong> zespołu Hydrocharitetum morsus-ranae Langen<strong>do</strong>nck<br />

1935. Jednym z najrzadziej spotykanych zbiorowisk szuwarowych jest<br />

zespół przęstki pospolitej Hippuridetum vulgaris Pass. 1955. Płaty tej fi tocenozy<br />

występują m.in. w starorzeczach koło Bubla Starego, Drażniewa i Mołożewa.<br />

W zacisznych miejscach, osłoniętych od wiatru, w kompleksie fi tocenoz wodnych<br />

lub szuwarów nadbrzeżnych lokują się zbiorowiska pleustonowe klasy<br />

Lemnetea. Budują je drobne rośliny, biernie unoszące sie na powierzchni lustra<br />

wody lub tuż pod nim. Zazwyczaj są nimi rośliny kwiatowe – rzęsy Lemna sp.<br />

div. oraz spirodela wielokorzeniowa Spirodela polyrhiza. Do najcenniejszych<br />

w PPB należy jednak zbiorowisko z udziałem rzadko spotykanej paproci wodnej<br />

– salwinii pływającej Salvinia natans (ilustr. 29). Na Mazowszu roślina ta<br />

<strong>do</strong>tychczas występowała w starorzeczach Wisły, stąd warte podkreślenia jest<br />

pierwsze stwierdzenie populacji tego gatunku w starorzeczu Bugu w okolicach

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!