PDF do pobrania - LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego

114 Piotr SIKORSKI i inni
Ryc. 8. Piaszczyste łachy na skraju wiklinowisk Salicetum triandro-viminalis Lohm. 1952 są siedliskiem
cennej roślinności namuliskowej Bidentetea R. Tx., Lohm. & Prsg 1950 i Chenopodion fl uviatlie
R. Tx.1960. Ze względu na niewielkie powierzchnie łach i intensywne wydeptywanie zbiorowiska te
często pozostają w postaciach kadłubowych (fot. P. Sikorski, 2009)
i SAMUELSON 2007). Najbardziej uciążliwe drzewa, jak: klon jesionolistny Acer
negundo, a na miejscach sztucznie podniesionych również robinia biała Robinia
pseudoacacia, wnikają na stanowiska typowo ruderalne, głównie na sztucznym
lub przekształconym podłożu (SACHSE i in. 1990; PRACH i PYSEK 2001).
Klon jesionolistny, nawet w naturalnym zasięgu w Ameryce Północnej,
chętnie zajmuje stanowiska sąsiadujące z zabudową, zajęte przez gatunki obcego
pochodzenia (BURTON i SAMUELSON 2007). Na brzegu Wisły gatunki drzew
inwazyjnych koncentrują się na terenach, gdzie rodzime drzewa i krzewy są wycinane
dla zachowania bezpieczeństwa przeciwpowodziowego. Tereny te jednocześnie
przylegają do zaburzonych powierzchni łęgu, których siedlisko uległo
eutrofi zacji przez zanieczyszczenia spływające z dróg i terenów zabudowanych.
Siedlisko łęgu na skutek prac budowlanych zostało w przeszłości zniekształcone.
Zdecydowana większość drzew ma tu 20–40 lat, a najstarsze z nich znajdują
się w stanie zamierania, gdyż rosnąc na płytkim podłożu, na gruzach, ulegają
wykrotom. Powoduje to rozluźnienie drzewostanu. Klon jesionolistny cechuje
się małą wydajnością asymilacji, lecz ma bardzo gęste ulistnienie i wysoki
wskaźnik powierzchni liści (LAI). Przez to jest wysoce konkurencyjny w silnym
nasłonecznieniu, zwłaszcza gdy stworzy zwartą warstwę, ale źle reaguje na
zacienienie przez inne drzewa. W przeszłości pojawiały się projekty usuwania
drzew inwazyjnych. Nie ma jednak dostatecznie wiarygodnych badań, które pozwoliłyby
stwierdzić, po jakim czasie wycinanie klonu jesionolistnego i protegowanie
rodzimych gatunków drzew doprowadzi do regeneracji łęgu topolowego