NIEUWE BLIK OP KIP EN KNIK - Bouwen met Staal

H 8 Toets op sterkte en stijfheid
Wat betreft de grootte van de maximale buigspanning blijken er nauwelijks verschillen te zijn
tussen de twee beschouwde belastinggevallen. Bij een q-belasting treden deze iets dichter op
bij het steunpunt en zijn ze ca. 4 % kleiner dan bij een F-last.
De relatie tussen de grootte van de maximale buigspanningen in beide richtingen σ en
σ
my1
is weergegeven in figuur 8.7.
horizontaal:
σ
- de verhouding:
σ
mz2
my1
verticaal:
σ mtot ; σ + σ
- de verhouding: =
σ σ
my1 mz2
my1 my1
figuur 8.7
Vanwege de zeer kleine verschillen is het verantwoord om een gemiddelde waarde te kiezen,
zodat voor beide belastinggevallen kan worden volstaan met slechts één benaderingsformule:
σ = 0,69σ + 0,96σ
mtot my1 mz2
mz2
(8.37)
M y1 0,96 FEzv2 Met (8.36) is dan te berekenen: σ mz; tot = 0,69 +
(8.38)
W 0,79 respectievelijk 0,85 W
af te ronden tot:
M F v
σ mz; tot = 0,7 + 1, 2
W W
y1 Ez 2
y z
y z
(8.39)
N.B. Bedacht moet worden dat het moment M y1 bij uitkragingen in de gebruikelijke notaties
negatief is, maar dat altijd in twee punten (diagonaal tegenover elkaar in de uiterste
hoeken van de doorsnede) de superpositie van spanningen een uiterste waarde oplevert.
Om te voorkomen dat bij kleine waarden van z 2 de totale spanning kleiner wordt dan σ
moet hierop apart worden getoetst. Zie aan het eind van deze paragraaf waar ook de
flensbuigingsmomenten in rekening worden gebracht.
M my1
133