NIEUWE BLIK OP KIP EN KNIK - Bouwen met Staal

B 1 Literatuurverkenning
wat tenslotte is te schrijven als:
208
( ) 2
0,85 1
M F
+ = 1
M M eF
y c
2
kr + 0,85 y1 Ez FEz
Afgezien van kleine verschillen in grootte van de reductiegetallen k 1 en k 2 stemt dit overeen
met de in deze dissertatie gevonden waarde voor de kritische belasting als: n z* = 1. Zie in
Hoofdstuk 5 formule (5.37) voor belasting door een axiale drukkracht met buiging door een
gelijkmatig verdeelde belasting.
Vervolgens gaat Br. zeer diep in op het effect van flexibele steunverbanden, met (als niet
onverwachte) conclusie dat, bij liggers die aan de drukzijde gesteund worden, de dwarse
reactiekrachten (= de belasting op de steunconstructie) kleiner, dus gunstiger, zijn bij een:
- Grote balkbreedte:
De balkbreedte blijkt vrij veel invloed te hebben, want hoe meer zijdelingse stijfheid en
torsiestijfheid (beiden: evenredig met de balkbreedte tot de 3 de macht) hoe stabieler de balk
is en hoe minder (uitwendige) steun er dus nodig is.
- Grote balkhoogte:
Bij een grotere inwendige moment-arm ontstaat een kleinere drukcomponent uit het
buigend moment en dus een kleinere belasting op de steunconstructie. Bovendien is door
de grotere 'hefboomsarm' ten opzichte van het midden een kleinere correctiekracht nodig
om de bij kip optredende rotatie te verminderen.
- Grote stijfheid van de steunconstructie:
Hierdoor ontstaan kleinere zijdelingse vervormingen en dus kleinere zijdelingse
reactiekrachten om evenwicht te maken. Dit is vergelijkbaar met, bij voorbeeld, een
boogvormige overspanning, waar de horizontale reactie omgekeerd evenredig is met de
hoogte van de boog (bij een parabool geldt: R h = QL / 4h).
Voor een steunconstructie betekent dit: belasting Q (lees: dwarsbelasting) = evenredig met
h (lees: zijdelingse vervorming) x R h (lees: drukcomponent uit het moment van de
overspanningsconstructie = te benaderen als: N = M / 0,67h).
Overigens is de belasting op een voldoend stijve steunconstructie veelal minder dan 10% van
de belasting op de overspanningsconstructie zelf. (Zie ook Bijlage 7.2.3 van deze dissertatie).
Wanneer dus de stijfheid van de steunconstructie bekend (of berekend) is kan het aantal
daarmee te steunen spanten (of balken) worden bepaald. Br. geeft daarvan enige uitgewerkte
rekenvoorbeelden en ondersteunt de theoretische afleidingen van de benodigde formules met
de resultaten van uitgevoerde proeven op grote balken en spanten.